• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

آداب حفظ قرآن

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



بسیاری از این امور زیر از مضامین روایات بدست آمده، و هدف از حفظ قرآن، رسیدن به کمال و معنویات است و تنها نمی‌توان به حفظ الفاظ بسنده کرد، بلکه باید این حفظ مقدمه ساز برای آن اهداف عالیه باشد.

فهرست مندرجات

۱ - مقدمه
۲ - اهمیت خواندن و حفظ قرآن
۳ - پاکیزگی
۴ - قرآن و رهایی از شیطان
۵ - رو به قبله
۶ - ترتیل قرآن
۷ - اندیشه کردن
۸ - خشوع در قرآن
۹ - استماع قرآن
۱۰ - تشویق و آموزش قرآن
۱۱ - دعای ختم قرآن
۱۲ - انگیزه عالی
۱۳ - بهترین راه تداوم
۱۴ - قرآن انتخابی
۱۵ - مکان
۱۶ - زمان
۱۷ - ورزش
۱۸ - روخوانی
۱۹ - تجوید
۲۰ - دقت در معنی
۲۱ - تکرار و خواندن از روی قرآن
۲۲ - نوشتن از روی آیات
۲۳ - شنیدن و تکرار ترتیل
۲۴ - انتخاب برتر
۲۵ - رابطه بین آیات
۲۶ - مقدار معین
۲۷ - انتخاب ابتدائی حفظ
۲۸ - پرهیز از عجله و شتاب
۲۹ - تند خوانی
۳۰ - انگیزه متعالی
۳۱ - شناخت عوامل مثبت و منفی
۳۲ - توکل به خدا
۳۳ - پرهیز از مقایسه
۳۴ - پرهیز از تفرقه حافظه
۳۵ - پرهیز از یادگیری ناگویا
۳۶ - پیوند آغاز و پایان آیه
۳۷ - حفظ آیات مشابه از نظر لفظی
۳۸ - روش درست مرور آیات
۳۹ - سن مناسب برای حفظ قرآن
۴۰ - حفظ آیات مشابه
۴۱ - آنچه حافظه را تقویت می‌کند
       ۴۱.۱ - عوامل بهداشتی
       ۴۱.۲ - عوامل مادی
       ۴۱.۳ - عوامل معنوی
۴۲ - آفات حافظه
۴۳ - پانویس
۴۴ - منبع


در اینجا لازم است ابتدا به مقدماتی که حافظ قرآن باید رعایت کند، یادآوری شود، زیرا این پیش کردارها اگر چه ممکن است به ظاهر تاثیری در حفظ قرآن نداشته باشد، ولی قطعا این گونه پیشینه‌ها زمینه ساز موفقیت و تداوم راه خواهد بود. بسیاری از این امور اگرچه از مضامین روایات بدست می‌آید، ولی تجربه بزرگان و دوستان حافظ قرآن، مؤید آن است، زیرا قرآن و حفظ آن غیر از علوم و مطالب دیگر است، هدف از حفظ قرآن، رسیدن به کمال و معنویات است و تنها نمی‌توان به حفظ الفاظ بسنده کرد، بلکه باید مقدمه ساز برای آن اهداف عالیه باشد.


پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: اگر می‌خواهید با خدا سخن بگوئید پس قرآن بخوانید.
[۱] متقی هندی، علاءالدین علی بن حسام، کنزالعمال، حدیث ۲۲۵۷.

پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: قلوب هم مانند آهن زنگار می‌گیرد، سؤال شد با چه چیزی زنگار را باید زدود؟ فرمود: خواندن قرآن.
[۲] متقی هندی، علاءالدین علی بن حسام، کنزالعمال، حدیث ۲۴۴۱.

امام علی(علیه‌السّلام) فرمود: ثبات ایمان با خواندن قرآن است.
[۳] عبدالواحد بن محمد تمیمی، غررالحکم، حدیث ۱۹۹۲.

حضرت رسول (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: از خواندن قرآن غفلت نکن، زیرا قلب را زنده می‌کند و از گناه ترا باز می‌دارد.
[۴] متقی هندی، علاءالدین علی بن حسام، کنزالعمال، حدیث ۴۰۳۲.

حضرت رسول (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: کسی که قرآن می‌خواند، در درجات نبوت قرار گرفته، غیر از آن که به او وحی نمی‌شود.
[۵] متقی هندی، علاءالدین علی بن حسام، کنزالعمال، حدیث۲۳۴۷.



پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: مسیر ورود قرآن را پاکیزه و معطر نمائید. اگر چه در بدو امر، این روایت پاکی ظاهری را مطرح کرده آن هم در دهان، ولی از روایات دیگر بخوبی استفاده می‌شود که پاکی تمام اعضاء مادی از قبیل گوش، چشم، زبان، دست و... را شامل خواهد شد، حتی اگر خواستار بهره گیری معنوی بیشتر باشیم، باید از ناپاک کردن تمام اعضاء بویژه سیستم‌های یاد شده، اجتناب کرده و نگذاریم، به گناه و حرام آلوده گردند. در این جا این نکته قابل ذکر است که اگر انسان بخواهد، به پرتگاه گناه و حرام کشانده نشود، باید از شبهات و انجام مکروهات در حد توان اجتناب نماید.
اگر چه وضو برای بسیاری از کارها خوب است و ثواب بیشتری را برای آن عمل بوجود می‌آورد، ولی برای خواندن قرآن و کارهای قرآنی لازم است.
آری انسان هنگامی که قرآن را از حفظ می‌خواند، مرور می‌کند، یا از رو می‌خواند، ولی دست خود را به الفاظ قرآن نمی‌زند، واجب نیست وضو داشته باشد، ولی در تمامی این مراحل خوب است خود را ملتزم نماید که با وضو باشد، زیرا که وضو به انسان نورانیت و معنویت عنایت می‌کند. حتی امام صادق (علیه‌السّلام) فرمود: «الوضوء نور علی نور؛ وضوی روی وضو، نور بالای نور است».
اگر فضائی را برای کارهای قرآن بر می‌گزینید، خوب است پاک باشد. چه از نظر نجس و پاکی و چه از نظر معنوی بهتر است طهارت فضا و مکان نیز لحاظ شود.
برای این امر خوب است مساجد، حسینیه‌ها، آرامگاه امامزادگان و شهداء و حتی قبور مؤمنین را برای حفظ کردن انتخاب کنید. چون محل تردد ملائکه و رحمت الهی است.


قرآن می‌فرماید: وقتی می‌خواهید قرآن بخوانید از ( حیله‌ها و مکرهای ) شیطان رانده شده، از درگاه الهی، به خدای متعال پناه ببرید.
روایات فراوانی هم در علت و آثار این امر از حضرات معصومین (علیهم‌السّلام) رسیده است، آنچه مهم است زمینه‌هایی که موجب جلب نظر شیطان می‌گردد، باید از بین برد و عوامل لازم را باید بوجود آورد، تا الطاف الهی را برای خود جذب کرد. آنگاه است که انسان می‌تواند، از معنویت و نورانیت قرآن جان خود را سیراب سازد و از خواندن قرآن بهره‌های همه جانبه علمی، معنوی و دنیوی و اخروی ببرد.


سعی شود هنگام خواندن قرآن، دو زانو باشیم. در روایات تاکید زیاد شده که رو به قبله بخوابید، رو به قبله بنشینید، رو به قبله غذا بخورید و رو به قبله دعا بخوانید و رو به قبله قرآن تلاوت کنید.
این رو به قبله بودن، ایجاد ارتباط قوی تر بوسیله قرآن و کعبه است و خود این گرایش ظاهری زمینه ساز پذیرش انوار الهی از طریق قرآن و کعبه می‌شود.


خداوند در قرآن می‌فرماید: قرآن را بصورت ترتیل بخوانید و در روایات ترتیل را معنا کرده‌اند چنانچه از امام رضا (علیه‌السّلام) نقل شده:
۱. کلمات را صحیح ادا کنید.
۲. وقتی به آیات علمی رسیدید، دقت کنید.
۳. در آیات عذاب، قلوب خود را متذکر شوید.
۴. همت انسان برای پایان دادن آیات نباشد.
۵. در هنگام خواندن آیات رحمت به خداوند امیدوار باشید و در هنگام قرائت آیات عذاب، خاشع باشید.
[۱۰] مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار ج۸۹، ص۲۱۵.
[۱۱] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۵، ص۳۱۶ .

از امام علی (علیه‌السّلام) سؤال شد ترتیل چیست؟
فرمود: ترتیل اداء (صحیح) حروف و رعایت موارد وقف می‌باشد.
خداوند می‌فرماید: ‌ای پیامبر برای اینکه قرآن در قلبت تثبیت گردد، آنرا بصورت ترتیل فرستادیم.
در جای دیگر می‌فرماید: ‌ای پیامبر قرآن را بصورت ترتیل بخوان.


قرآن می‌فرماید: چرا در قرآن (هنگام خواندن) اندیشه نمی‌کنید، شاید در دلتان قفلی وجود دارد؟! چون در آیات کریمه دریای عمیق و اقیانوس مواج معنویات و برکات است و درک آن‌ها هم، برای همه کس میسر نیست. مگر به تدبر کردن، شایسته است حافظ قرآن تدبر بیشتری نماید. چنانچه امام علی (علیه‌السّلام) فرمود: بهره‌ای در قرائت قرآن نیست، مگر اینکه در ابعاد آن فکر شود.
[۱۵] مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۸۹، ص۲۱۱.

اصولا تفکر کردن در تمام امور زندگی یکی از اصول پیشرفت انسان می‌باشد، ولی در امور معنوی و الهی تفکر و اندیشه کردن از سازندگی خاصی برخوردار است و برای تاکید این امر در قرآن کریم خداوند متعال صدها بار توصیه به اندیشه فرموده است و با واژه‌هایی چون: تفکر، تدبر، تعقل و... این امر مطرح شده است.
حافظ، قبل از حفظ قرآن باید به برکاتی که از قرآن می‌تواند بدست آورد، فکر کند و کسب آن برکات در پرتو اندیشیدن به قرآن و معارف و احکام آن است.


قرآن می‌فرماید: آیا زمان آن نرسیده، که هنگام یاد خدا در قلوبشان، خشوع بوجود آید.
قرآن را باید با احترام خواند، البته در تمام ابعادش، از نظر نشستن، خواندن، گرفتن قرآن، اداء کلمات و...
حافظ، چون چنین افتخاری نصیبش شده، که توفیق حفظ قرآن را یافته، باید با تمام وجود به اجزاء کوچک و بزرگ قرآن کاملا احترام قائل شود، تا خداوند هم او را مورد لطف خود قرار دهد، زیرا که او به کتاب الهی، احترام قائل شده است.
اگر چه در قرآن توصیه شده، در راه رفتن، حرف زدن، خوردن، نشستن، معاشرت و... سعی کنید، غرور نداشته باشید، ولی در رابطه با کارهای قرآن باید نهایت تواضع را بخرج داد.
حافظ، نباید فکر کند که این لیاقت اوست، که حافظ تمام، یا قسمتی از قرآن شده، که در نتیجه به غرور وادار شود، بلکه باید بداند که این لطف ویژه خداست.
هر لحظه ممکن است، این لطف سلب شود. برای حفظ این نعمت الهی، باید از آفت کبر، بی توجهی، به خدا و عادی شدن نسبت به کارش پرهیز کند، تا نعمت، افزایش و یا تداوم یابد.


یکی از نکات مهم این است که قاری، باید هنگام خواندن دیگران کاملا توجه کند، حرف نزند، توجه داشته باشد، زمزمه دیگری نداشته باشد و...
خدای متعال می‌فرماید: وقتی قرآن خوانده می‌شود گوش دهید، شاید مورد رحمت الهی قرار گیرید.
حضرت رسول (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: کسی که مشتاق الهی است، به قرآن گوش دهد.
[۱۸] مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۸۹، ص۲۰.

حضرت رسول (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: خواندن قرآن، بلای دنیوی را مرتفع می‌کند و گوش دادن به قرآن مشکلات آخرت را مرتفع می‌سازد.
[۱۹] متقی هندی، علاءالدین علی بن حسام، کنزالعمال، حدیث ۴۰۳۱.

استماع قرآن غیر از شنیدن است، لذا در شنیدن موسیقی، غیبت و... آقایان می‌فرمایند: اگر شنیدن باشد، اشکال ندارد، ولی استماع حرام است، منظور از استماع این است که انسان همراه با گوش دادن دقت هم داشته باشد.
اگر چه گوش دادن برای حفظ نباشد باز هم باید همراه با دقت باشد.


تشویق در کارهای نیک، برای انسان برآیند خوبی خواهد داشت، اگر انسان بتواند در حفظ قرآن، دیگران را تشویق کند برکات الهی زیادی برای او خواهد بود و علاوه مورد علاقه متربی قرار خواهد گرفت.
امام صادق (علیه‌السّلام) فرمود: بهترین شما کسانی هستند که خود قرآن بیاموزند و به دیگران نیز بیاموزند.
[۲۰] مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۸۹، ص۱۹.

رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمودند: اگر زندگی سعادتمندانه می‌خواهی، مرگ را شهادت گونه دوست داری، نجات از ترس قیامت را علاقه داری، نور در تاریکی قیامت می‌خواهی، سیرابی، در روز عطش قیامت را خواهانی، برتری عمل در روز حساب را جویایی، پس قرآن تدریس کن زیرا که وقت گذاری در راه قرآن یاد خدا و نجات از شیطان است و برتری عمل در حساب می‌باشد.
[۲۱] متقی هندی، علاءالدین علی بن حسام، کنزالعمال، حدیث ۲۴۳۹.



خوب است در پایان هر کار قرآنی، این دعا هم قرائت گردد. زیرا امام علی (علیه‌السّلام) توصیه فرموده‌اند:
اللهم اشرح بالقرآن صدری و استعمل بالقران بدنی و نور بالقران بصری و اطلق بالقران لسانی و اعنی علیه ما ایقیتنی فانه لا حول و لا قوة الا بک.
خدایا در پرتو قرآن سینه‌ام را گشاده گردان، (حوصله بده) اعضاء بدنم را بوسیله عمل به آن نورانی نما، دیدگانم را بخاطر قرآن نورانی کن، زبانم را گویا گردان و در راه رسیدن به یقین در پرتو قرآن یاریم نما، زیرا که قدرت و توان بجز از مسیر تو ممکن نباشد.


حفظ و درک قرآن نباید، براساس اهداف مادی، دنیوی و ظاهری باشد، بلکه فقط باید با انگیزه کسب مقامات معنوی انجام گیرد، اگر چه این هم، چندان عالی نیست. ولی از اهداف قبلی بهتر است.
آری اگر در ضمن حفظ قرآن، علاقه به تظاهر پیدا کردید، بدانید کار به پایان نخواهد رسید و یا اگر هم به پایان برسد، زمینه ساز امور معنوی و اخروی نخواهد بود.
اگر از این نعمت برای کسب معاش بهره جوئید، یا برای فخر فروشی به بزرگان بکار ببرید، یا بخواهید برای نزدیک شدن به ملوک و سلاطین سود جوئید، قطعا تلاش خود را تباه کرده و روز قیامت با شرمندگی وارد محشر خواهید شد.(این مطلب از مضامین روایات بهره برده شده ولی برای رعایت اختصار به مضمون آنها اکتفا می‌شود.)
گرچه یکی از معانی حفظ، بیاد سپردن کلمات و آیات قرآن است ولی بعد دیگر حفظ، بکارگیری دستورالعمل‌های شفا بخش آن خواهد بود و انتقال آن معارف به دیگران می‌باشد، که باید هدف عالی، در این امور مدنظر قرار گیرد تا انسان به برکاتی ارزنده نائل آید.


از آنجا که حفظ قرآن یکی از نعم بزرگ الهی محسوب می‌شود و کسی که توفیق به این کار را پیدا کند، زمینه جذب برکات زیادی از سوی خدای متعال خواهد بود، جا دارد که برای رسیدن به نعمت حفظ قرآن انسان از خدای متعال و حضرات ائمه اطهار (علیه‌السّلام) مدد جوید و به عنوان یکی از خواسته‌های مهم و در واقع قابل توجه در نظر داشته باشد.
در اینجا برای درک این توفیق علاوه بر نکاتی که ذکر شد، یا ذکر خواهد گردید، بجاست در آغاز و پایان هر کار قرآنی از خداوند، توفیق تداوم آنرا داشته باشیم.
فکر نکنیم که این راه بطور طبیعی آغاز شده و پایان هم خواهد یافت، بلکه باید گفت، یک لطف ویژه خداوند است و لطف ویژه هم در صورتی تداوم خواهد داشت که ابعاد معنوی انسان هم، تداوم داشته، بلکه تقویت گردد.
تذکر: برای تامین این امر خوب است، کارهای قرآنی خود را هدیه به روح مطهر حضرات انبیاء و ائمه (علیهم‌السّلام) مادران ائمه (علیهم‌السّلام) شهداء، اولیای الهی و روح مؤمنین نمایید. یقین داشته باشید از ثواب شما کم نخواهد شد، بلکه بر توفیق و پیشرفت شما افزوده خواهد شد.


قرآنی که انتخاب می‌شود، از ابتدائی‌ترین روزها، تا پایان حفظ و حتی برای مرور هم باید یکی باشد، برای تامین این امر بهتر است، یک رسم الخط قرآن را انتخاب کرده و از آن قرآن در قطع‌های گوناگون و به تناسب جاهایی که می‌خواهید قرآن را حفظ کنید، تهیه نمائید.
مثلا در منزل، محل کار و... می‌توانید قرآنی درشت خط و یک رسم خط انتخاب کنید و برای مرورهای بعدی از قرآن جیبی یا نیمه جیبی و بدون ترجمه همان رسم الخط استفاده نمائید.
صفحات قرآنی، هر چه کوچکتر و کم فاصله باشد در حفظ کمک بهتری خواهد داشت. خوب است قرآن نیم جیبی را همراه داشته باشید تا در فرصتهای کوتاهی که پیش می‌آید و می‌خواهید مرور کنید، از آن استفاده نمائید و هر کجا بخاطرتان نیامد بعد از درنگ چند لحظه‌ای و تکرار کلمات قبل آن، به قرآن مراجعه نمائید.
ضمنا می‌شود در اوائل کار که هنوز آیات زیادی حفظ نیستید جزء یا حتی یک ورق را از قرآن مورد نظر جدا کرده و در جلدهای پلاستیکی قرار دهید تا حجم قرآن در جیب دچار مشکل نشود، یا خود قرآن پاره نگردد.
بعد می‌توانید هر مقدار که حفظ کردید، آنرا با وسائل سوراخ کن سوراخ رده و در گیره‌های پوشه قرار داده پس از اینکه آیات زیادی را حفظ کردید، کل قرآن را همراه ببرید استفاده از قرآن‌های سی جزء بصورت مجزا چاپ شده است، این مشکل را برطرف می‌سازد. اگر چه در مرور هم بعدا خواهیم گرفت، بهتر است روی برنامه باشد.
سعی کنید قرآن‌هایی انتخاب کنید که در بازار فراوان باشد، در غیر اینصورت، یکی دو نسخه تهیه کنید، زیرا ممکن است برنامه حفظ شما چند سال بطول بیانجامد و نیاز به نسخه دیگری پیدا کنید، و در آن زمان از آن نسخه پیدا نشود.
قرآن‌هایی که برای حفظ در نظر می‌گیرید، باید خیلی ساده و بی غلط و بدون آلایش باشد و از قرآن‌هایی که تذهیب شده و یا چند رنگ است و... جدا بپرهیزید.


اگر برای تقسیم آیات، حفظ و مرور، مکان خاصی را در نظر بگیرید، نقش مهمی در پذیرش حافظه شما خواهد داشت.
مکان برنامه‌های حفظ قرآن خوب است، آرام و از نظر ظواهری که موجب جلب نظر می‌شود خالی باشد، رفت و آمد، سر و صدا خورد و خوراک در آن انجام نشود، تا تمرکز بیشتری بوجود آید. اگر ممکن باشد جایی را برگزینید که در آن جا خاطره شاد و غمناکی بیاد نداشته باشید، بهتر است در آن مکان به هیچ کس وعده‌ای ندهید، و در آن زمان به هیچ کار دیگری فکر نکنید و آن مکان خاص را فقط برای آن کار خاص در نظر بگیرید.
از شروع به کار قرآنی، سعی کنید مقداری روی آیات قبل مرور کنید، تکرار نمائید و فکر کنید تا ذهنتان آمادگی کافی را پیدا کند.
مکان مطالعه بهتر است زیاد گرم نباشد، و اگر سرد باشد باید قسمت بالای بدن را گرم نگهداشته شود ولی اگر پاها و دستها در معرض هوای سردتر باشد خیلی خوب است. و خلاصه مکان مطالعه طوری انتخاب شود که هوای آزاد در جریان باشد.
نور کافی و متعادل برای مطالعه لازم می‌باشد.
مکان مطالعه باید از نورهای خیلی تند یا کم رنگ، دور باشد و تامین یک نور متعادل برای جلوگیری از خستگی و نیز تداوم کار بسیار لازم است.
فضای مطالعه، نوع لباس، فرش و... از رنگهای تند نباشد که موجب خستگی چشم می‌گردد.


حفظ قرآن اگر چه خیلی لذت بخش است و در پرتو آن توفیقات فراوانی خدای متعال، به انسان عنایت خواهد کرد، برای تداوم حفظ قرآن لازم است از تمام امکانات لازم برای این توفیق الهی بهره برد. زمان مطالعهخوب است از بهترین اوقات روز باشد که در آن زمان هم سیستم‌های بدن، آرامش کافی را داشته باشد و هم طبیعت از آرامش خاصی برخوردار باشد و آن زمان بعد از اذان صبح خواهد بود، در صورتی که مقدور نباشد بعد از طلوع آفتاب و یا پس از یک استراحت کوتاه بین روز مناسب است.
اگر انسان بتواند برنامه زندگی خود را طوری تنظیم کند، که شبها زودتر بخوابد و یکی دو ساعت قبل از اذان صبح بیدار شود و به مطالعه بپردازد (مخصوصا برای برنامه قرآن) برکات والاتری را درک خواهد کرد.
تذکر: البته بعد از بیدار شدن، بلافاصله به مطالعه نپردازید، بلکه بعد از بیدار شدن نرمش، تطهیر، مسواک کردن، استنشاق، خروج خلط از فضای سینه و آنگاه اندکی به نوشتن بپردازید که این تنش‌ها موجب می‌شود سیستم‌های داخلی بدن هم به فعالیت افتند و اعضاء بدن کاملا بیدار شوند. زیرا انسان وقتی چشم خود را باز می‌کند و بیدار می‌شود، بسیاری از سیستم‌های داخلی بدن هنوز فعالیت همه جانبه خود را آغاز نکرده‌اند، لذا گاه دیده می‌شود طرف بیدار شده پس از مطالعه چند دقیقه دوباره به خواب می‌رود.
برای طی مراحل حفظ قرآن، لازم است اوقات خاص را در نظر بگیرید و در زمان تعیین شده اقدام نمائید.


برای مطالعه با نشاط، انسان نیاز مبرم به تنوع و ورزش دارد، کسی هم که مشغول حفظ قرآن است، باید به این نکته توجه فراوان نماید.
اگر چه ورزش‌های زیادی برای تمرکز، چشم، اراده، گوش و... در کتاب حافظه و شیوه‌های موفقیت در تحصیل نقل شده است ولی لازم است در اینجا نیز به برخی از آن‌ها اشاره شود، زیرا هر ۲۰ دقیقه مطالعه عمیق، به یک ورزش نیاز است.
اول: ورزش چشم: ۳ دقیقه کف دست را بصورت بسته روی چشم قرار داده، بطوری که هیچ نوری وارد چشم نگردد.
دوم: ۵ بار در حالی که به انگشت سبابه نگاه دقیق می‌کنید، آنرا از فاصله یک متری به مرور به نزدیک‌ترین فاصله ممکن تا چشم بیاورید و این کار را به عکس انجام دهید.
سوم: ۳ بار بطور دقیق به آخرین زوایای پنج طرف (راست، چپ، پایین، بالا و جلو) نگاه کنید و سعی نمائید در ماهیچه‌ها و رباط‌های چشم کشش ایجاد شود.
چهارم: ۵ مرتبه پلک‌ها را بصورت تند بهم بزنید.(ورزش‌های بیشتر را در کتب مذکور. و نیز نیازمندی‌های نسل جوان مطالعه کنید.)


یادگیری کامل قواعد روخوانی، یکی ازعوامل مهم حفظ قرآن می‌باشد. چون کسی که به قواعد روخوانی مسلط نباشد، حفظ کردنش ارزشی ندارد، زیرا حفظ غلط قرآن موجب گناه می‌شود. مخصوصا اگر انسان آگاهانه کلمه یا آیه‌ای را غلط بخواند بجای ثواب، گناه خواهد کرد.(در گام اول این جزوه اثر دیگر مؤلف بصورت مختصر مطرح شده است.)


آموزش قواعد خوب خوانی ( تجوید ) (در گام دوم این جزوه اثر دیگر مؤلف بطور مختصر مطرح شده است.)از اموری است که حائز اهمیت می‌باشد، البته برای این دانش مراحل گوناگونی می‌باشد که حافظ قرآن باید به ضروریات آن اکتفا نماید.


برای حفظ کردن بهتر و زودتر قرآن، آشنایی مختصری راجع به رابطه بین آیات و معنای کلمات الزامی است، تا با توجه به گستره و مکررات آیات و کلمات با مشکل مواجه نشویم.
وقتی که می‌خواهید بخشی را حفظ کنید، اول نگاهی گذرا به لغات کرده، بعد هم سیر کلی معنوی آیات را در ذهن ترسیم نموده، آنگاه پایان آیه را به آغاز آیه بعدی پیوندی معنوی دهید، مخصوصا در موارد وقف دقت بیشتری کنید که دچار اشکال نشوید.
هنگام تکرار کردن بهتر است به حروف و کلمات و معانی مورد نظر دقت کنید و از توجه نمودن به آیات بعد و قبل و حوادث قرآن و اطراف خود پرهیز نمائید. تا شکل ظاهری و معنوی آن در ذهن شما کاملا تثبیت گردد.


حداقل سه بار آنهم به صورت ترتیل و با دقت بخوانید بطوری که هر کلمه را در ذهن ترسیم کنید و بعد پاک کرده و کلمه بعدی قرار گیرد. صحیح حفظ کردن خیلی مهم است، دقت در حفظ اولیه از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، اگر کلمه دارای حروف بیشتر و یا چند حرف تشدیددار و... است باید ابتدا درست خواندن را تایید نمائید، بعد مرحله حفظ را آغاز کنید.


اگر برای حفظ کردن قبلا حداقل ۳ بار، از روی آیات نوشته آنهم درشت و با اعراب و هر حرف را اعراب گذاری کرده و بعد حرف دیگر را بنویسید، خیلی جالب است، چون با این کار از سه حس استفاده کرده و در نتیجه به یادگیری شما کمک زیادی خواهد کرد.


قبل از حفظ سعی کنید سه بار آیات را بصورت ترتیل بشنوید و در حین شنیدن به کلمات هم کاملا نگاه کرده و دقت نمائید.


اگر برای خواندن، شنیدن از صوت و قلم کسانی بهره جوئید که از نورانیت بیشتری بهره ورند(منظور کسانی (تشیع) هستند که از برکات ائمه معصومین (علیهم‌السّلام) برخوردارند و مورد عنایت آنها هستند.)ثبات و توفیق شما مؤثر خواهد بود. زیرا اگر چه سعادت حفظ قرآن، خیلی مهم است ولی مهمتر از آن توفیق به انجام فرامین آن است.
برای آغاز روخوانی آیات قرآن می‌توانید با قرائت بخوانید، ولی در مرحله حفظ سعی کنید، فقط بصورت ترتیل بخوانید.


بهتر است آیاتی که می‌خواهید حفظ کنید، از نظر معنوی تقسیم کنید و آیات پیوسته بهم را در یک مرحله حفظ نمائید، اگر چه ۱۰ یا ۱۵ آیه باشد ولی اگر آیات مرتبط با هم زیاد نبودند می‌توانید در جلسه بعدی حفظ کنید، ولی سعی کنید پیوند معنوی بین آیات قبل و بعد را برقرار نمائید.


برای حفظ از نظر مقدار، حدی را در نظر بگیرید ولی اگر بخاطر ارتباط معنوی کم یا زیاد شد مهم نیست.


ابتدا خوب است از سوره‌های کوچک قرآن شروع کنید.


در حفظ و تکرار کردن در آغاز کار خیلی عجله نکنید، ولی سعی نمائید با روش ترتیل یکی از قاریان برجسته خود را هماهنگ کنید و با او هم پیش بروید.


بعد از اینکه آیات را کاملا حفظ کردید، می‌توانید یک جزء را بصورت سریع و با ترتیل بخوانید.(برای آگاهی به اصول تندخوانی به سلسله بحثهای نگارنده با همین عنوان می‌توانید مراجعه کنید.)


در انجام کارهای نیک باید به آثار الهی و معنوی آن توجه کرد، نه به آثار دنیوی و مادی آن، در حفظ قرآن با توجه به ذکر روایاتی که در بخش نخست متذکر شدیم، باید فقط در انتظار آثار معنوی در دنیا و آخرت آن باشیم و این عالی‌ترین انگیزه، برای این امر جالب خواهد بود که قابل مقایسه و برابری با هیچ پاداش و آثاری نخواهد بود.


تصمیم و پشتکار در هر کاری اساس موفقیت است، در تصمیم باید دقت کافی را بکار گرفت و چنانچه در مرحله‌ای موفق به انجام عزم خود نشدید، نباید کار را رها کنید، بلکه دوباره مصمم به انجام شوید. زیرا گاه عوامل مثبت یا منفی پیش می‌آید که انسان را از کار باز می‌دارد، در این صورت خوب است که عوامل را ارزیابی نمائید، اگر عامل مثبت است که مانع این فکر شده پس از برطرف شدن به کار ادامه دهید و اگر عامل منفی است با آن زمینه مبارزه کنید. تا بتوانید به کار ارزنده خود، مخصوصا حفظ قرآن، اقدام نمائید.
در اینجا این نکته قابل تذکر است گاه انسان کارهایی انجام می‌دهد که توفیقات از او سلب می‌شود در بخش آفات توفیق یادآور خواهیم شد.


از آنجا که حفظ قرآن برکات فراوانی در پی دارد و برکات نیز در پرتو توکل به خدا ترمیم و تداوم می‌یابد، باید انسان همیشه با توکل بخدا شروع و پایان نماید. هیچ گاه به فکرش عبور نکند این من هستم که قرآن را حفظ کردم و روزی یک ساعت این کار را انجام می‌دهم، بلکه باید مکررا تکرار کند، این لطف خداست که به این کار توفیق یافته‌ام و پیوسته از خداوند بخواهد که توفیق دهد تا بر ادامه کار مصمم باشد و تا طی مراحل نهائی و درک مفاهیم عالیه قرآن به تلاش خود ادامه می‌دهد.


انسان نباید در کارهای حفظ قرآن خود را با دیگران مقایسه کند، زیرا هر کسی یک نوع استعداد دارد و ممکن است در یک امری قوی تر و در اموری ضعیف تر باشد و فرد دیگر برعکس او، در این صورت اگر کسی توان حفظ او زیاد است و انسان دیگر کم تر، باید تلاش بیشتری کند تا خود را به او برساند و یا اینکه با فرد دیگری کار را دنبال نماید، زیرا:
برخی هستند زود حفظ می‌کنند و دیر فراموش می‌کنند.
عده‌ای هستند زود حفظ می‌کنند و زود هم فراموش می‌کنند.
جمعی هستند دیر حفظ می‌کنند و زود هم فراموش می‌کنند.
گروهی هستند دیر حفظ می‌کنند و دیر هم فراموش می‌کنند.
ولی در هر حال مقایسه خود با دیگران کار اشتباهی است و بار کشیدن از حافظه بیش از ظرفیت بی میلی و وازدگی پیش خواهد آورد، بهتر است انسان، ابتدا ظرفیت حافظه خود را ارزیابی نماید و بعد در حد توان اگرچه از کم شروع به حفظ کردن نماید، بعد به مرور مقدار آیات جدید را افزایش دهد.


درک و گزینش انسان محدود است و نمی‌تواند در همه چیز چهره بارز و چشم گیری داشته باشد، بکارگیری حافظه در چند موضوع آن هم بصورت کار اصلی، بی ثمر یا کم نتیجه خواهد بود، آری در کنار حفظ قرآن می‌توان علوم و دروس دیگر را هم آموخت، ولی نباید انسان خود را طوری عادت دهد که کارها را مجموعی انجام دهد، یعنی در وقت مطالعه درس... به قرآن اندیشه کند و در وقت خواندن قرآن به حل تمرینات فلان درس بپردازد و یا برای کار روز آینده برنامه ریزی نماید و یا اینکه درصدد چاره جویی و پاسخ گوئی به مشکل روز گذشته برآید.
آری تفرقه حافظه و انجام کارهای زیاد، آن هم بگونه‌ای که تفاوت اصولی با هم دارد موجب می‌شود انسان در کارها کمتر به پیروزی برسد.
با توجه به برکات عالیه قرآن، خوب است انسان مدتی که به کار با قرآن اشتغال دارد از کارهای غیر مهم و اصلی دیگر جدا پرهیز کند.


حفظ کردن، دقت کافی روی حروف، حرکات و کلمات می‌باشد، اگر این دقت موردنظر قرار نگیرد، قطعا زود هم از ذهن خارج شده و یا اینکه انسان ناقص و غلط حفظ خواهد کرد.
گاهی پیش می‌آید انسان کلمه‌ای را چندین بار تکرار می‌کند و حتی حفظ می‌کند ولی زود فراموش می‌نماید، این بخاطر یادگیری ظاهری کلمات است و عمیقا حروف و علامات در ذهن جایگزین نشده است، بلکه شبهی از آن در ذهن جای گرفته است، لذا گاه می‌گویید می‌دانم یک ن، د، ر، دارد، اعراب آنرا فراموش کرده، تمام آیه را حفظ هستید، ولی این یادگیری ناگویا شما را از موفقیت‌های بیشتر باز می‌دارد لازم است شما با دقت حروف و اعراب آنرا در ذهن ترسیم کنید، بعد به کلمه بعدی بپردازید، تا شکل صحیح و کاملی از عبارات در ذهن شما جایگزین گردد.


پیوند بین پایان و آغاز هر آیه یکی از نکاتی است که دارای اهمیت زیادی می‌باشد، گاه ممکن است آیات را به تنهایی حفظ باشید، ولی پس از پایان آیه‌ای نتوانید آیه بعدی را تکرار کنید، در این صورت لازم است ایجاد رابطه نمایید. مخصوصا آیاتی که دارای الفاظ مشترک هستند که دقت بیشتری را می‌طلبد و بهتر است این گونه آیات را بصورت مجموعی در نظر گرفته تا بتوانید موفقیت بیشتری را بدست آورید.


هر چه انسان آیات بیشتری را حفظ کند، به آیات مشترک زیادتری برخورد خواهد کرد، برای همین است که دقت فراوان تری را می‌طلبد، در این موارد باید رمزی را بین آیات و زمان و مکان و حالت حفظ قرآن ایجاد کنید، که آیات دیگر، مشابه آن خصوصیت را نداشته باشد. اصطلاحا از این امر در روانشناسی به تداعی(اقسام و روش تداعی در اثر دیگر نگارنده «حفظ و تقویت حافظه و شیوه‌های موفقیت در تحصیل با شرح بیشتری مطرح شده است.) تعبیر می‌کنند، تداعی یعنی اینکه بین مطالب رابطه بوجود آوریم، لازم نیست این تداعی منطقی و عقلائی باشد، بلکه آنچه که بتواند ایجاد این پیوند را بنماید تداعی می‌باشد، بعنوان نمونه:
در آخر آیات ۱۷۶-۱۷۷ ـ ۱۷۸ سوره آل عمران سه جمله شبیه به هم وجود دارد، که فقط به ترتیب زیر اختلاف دارند:
آیه ۱۷۶ و لهم عذاب عظیم.
آیه ۱۷۷ و لهم عذاب الیم.
آیه ۱۷۸ و لهم عذاب مهین.
حفظ کردن این جملات مقداری دقت و توجه را می‌طلبد، اگر بخواهیم می‌توانیم از سه حرف اول کلمه مخالف لفظ «عام» را ترکیب کنیم، به معنای آن کاری نداریم، فقط هنگام تکرار در ذهن می‌آوریم که اول با حرف عین و دومی با حرف الف و سومی با حرف میم شروع می‌شود.


الف: باید آیات را از حفظ بخوانید و هنگامی که به مشکلی برخورد کردید، پس از اندکی فکر کردن، به قرآن مراجعه نمائید.
ب: هنگام مراجعه و پس از رفع اشکال لفظی، تامل کنید، تا کاملا مورد اشکال در ذهن شما بماند و حداقل ۳ بار تکرار نمائید.
ج: اگر هنگام مرور، فردی هم گوش دهد، یا اینکه ضبط کنید و بعد خود گوش کنید، تا رفع اشکال شود، بهتر است. زیرا گاه ممکن است انسان فکر کند درست می‌خواند، ولی در اصل غلط خوانده است.
د: مرور و حفظ باید از یک شیوه: ترتیل، یا صوت و... استفاده شود.
هـ: اگر بخشی از آیات را کاملا حفظ هستید، لازم نیست سریع از آن بگذرید، بلکه سعی نمائید، با یک ریتم و آهنگ تکرار نمائید.
و: قبل از مراجعه به قرآن، اندکی تامل کنید، نه اینکه بلافاصله در هنگام اشکال، به قرآن مراجعه نمائید.
ز: برای مرور، می‌توانید از نوارهای ترتیل هم استفاده نمائید.
ح: برای مرور سعی نمائید کلمات کاملا در ذهن ترسیم شود، نه فقط حفظ ظاهری باشد.
ط: در هنگام مرور نباید اضطراب، عجله، ترس و نگرانی بخود راه داد. حتی هنگام تحویل یا امتحان دادن نیز باید آرامش حفظ شود.


برای حفظ قرآن هیچ زمانی دیر نیست، بلکه در هر صورت و هر زمان مقدور انسان باید در صدد کسب این گونه توفیقات الهی برآید. پویا کردن حافظه و سپاسگزاری از نعمت‌های الهی، در پرتو بهره گیری از آن اعضاء در راستای علاقه فراوان معصومین (علیهم‌السّلام) و خدای متعال است و آن اینکه انسان حافظه خود را منور به کلمات الهی گرداند، قطعا این کار موجب خرسندی سلولهای مغزی هم خواهد شد.
گرچه کلمات قرآنی از حروف الفبائی تشکیل شده که دیگر واژه‌ها از آنان ساخته می‌شود، ولی اعتقاد ما مسلمانان این است که براساس صریح آیات قرآن، اگر تمام مردم، بلکه جن و انس، جمع گردند، نمی‌توانند، مانند قرآن سوره یا آیه‌ای بیاورند. این خود یک ادعائی است که ۱۴ قرن پیش، از سوی خدای متعال مطرح شده و هنوز کسی ادعا نکرده، مانند قرآن توانسته سوره یا آیه‌ای آورده باشد.
در عین حال این کلمات اعجازآور از همان حروفی تشکیل شده که برخی با آن حروف کلماتی می‌سازند که نه تنها اعجاز نیست بلکه لهو و لعب می‌باشد.
کوتاه سخن اینکه آغاز به حفظ قرآن در هیچ زمان دیر نیست و هیچ کلمه‌ای والاتر از قرآن نیست، ولی در عین حال که دارای اعجاز است، از یک روانی و سادگی برخوردار می‌باشد که برای همه مردم قابل درک است. به برکت انقلاب در جمهوری اسلامی ایران بارها شاهد حفظ قرآن توسط کودکان زیر ۷ سال بوده‌ایم و بسیارند، نوجوانان، جوانان و حتی بزرگسالانی که در کمتر از یکسال موفق به حفظ قران شده‌اند.


۱. توجه کردن به سیر لفظی (ریتم و آهنگ) آیات.
۲. دقت در ترجمه آیات.
۳. اگر چند آیه راجع به یک داستان در قرآن مطرح است، این مورد که در جای دیگر مشابه هست، به ذهن سپرده که مثلا این جمله در آن سوره، فلان کلمه را دارد، ولی تفاوت آن هم این است.
۴. تکرار بیشتر، همراه با دقت بیشتر، در روابط آیات.
۵. اگر آیات مشابه در یک سوره است برای اینکه جلو و دنبال خوانده نشود، حرف اول هر کدام را به هم متصل کرده و یک کلمه‌ای از آن تولید کنید و آن کلمه را بخاطر بسپارید و طبق حروف، آن موارد مشابه را قرائت کنید.
۶. اگر موارد مشابه در سوره مختلف است ترتیب سوره‌ها را در نظر گرفته و جاهای تفاوت دو یا چند آیه را به خاطر بسپارید.
۷. آیات را حتما با شماره حفظ کنید تا کمتر دچار اشکال گردید.




۴۱.۱ - عوامل بهداشتی

۱. بوی خوش بکار بردن.
۲. مسواک زدن .
۳. استنشاق کردن.
۴. حجامت کردن.
۵. استراحت بین روز.
۶. فضای مطالعه دارای هوائی باشد که از اکسیژن زیادی برخوردار باشد.

۴۱.۲ - عوامل مادی

۱. مویز.
۲. کندر.
۳. سیب.
۴. انار.
۵. عسل.
۶. پسته.
۷. بادام.
۸. خوردن حبوبات مخصوصا عدس و ماش.
۹. سرکه.

۴۱.۳ - عوامل معنوی

۱. سحر خیزی.
۲. پرهیزکاری .
۳. اجتناب از محرمات و مکروهات و مشتبهات (خوردن، دیدن، شنیدن و...)
۴. توسل به حضرات معصومین (علیهم‌السّلام) .
۵. تلاش.
۶. احترام گذاردن به قرآن.
۷. با وضو بودن.
۸. نظم .
۹. تمرکز .
۱۰. تکرار، مرور در نوشتن، خواندن، شنیدن و...
۱۱. تداعی.
۱۲. شکر گذاری در آغاز و پایان کارهای قرآنی.


گاه دیده شده، افرادی حافظ قرآن بوده، ولی از یاد برده‌اند. ممکن است عوامل مختلفی داشته باشد که در اینجا به برخی از آن امور می‌پردازیم: (توضیح بیشتر را در کتاب شیوه‌های موفقیت در تحصیل اثر دیگر نگارنده مطالعه نمائید).
گناه کردن.
دروغ گفتن.
چشم چرانی (برای توضیح بیشتر به کتاب چشم و نگاه اثر دیگر نگارنده مراجعه نمائید.).
موسیقی گوش دادن.
خنده زیاد (مخصوصا قهقهه).
کج ارضائی. ناخن جویدن.
خودارضایی
خوردن پس مانده موش.
غرور.
عصبانیت.
لجاجت.
مرور نکردن.
فعالیت‌های زیاد بدنی، فکری.
ضربات روحی.
برخی تصادفات.
یادگیری ناقص و ضعیف.
عدم آرامش روحی و فکری.
انتظار تشویق از دیگران.
رعایت نکردن امور معنوی.


۱. متقی هندی، علاءالدین علی بن حسام، کنزالعمال، حدیث ۲۲۵۷.
۲. متقی هندی، علاءالدین علی بن حسام، کنزالعمال، حدیث ۲۴۴۱.
۳. عبدالواحد بن محمد تمیمی، غررالحکم، حدیث ۱۹۹۲.
۴. متقی هندی، علاءالدین علی بن حسام، کنزالعمال، حدیث ۴۰۳۲.
۵. متقی هندی، علاءالدین علی بن حسام، کنزالعمال، حدیث۲۳۴۷.
۶. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار ج۸۹، ص۲۱۳.    
۷. شیخ حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۱، ص۲۶۵.    
۸. نحل/سوره۱۶، آیه۹۸.    
۹. مزمل/سوره۷۳، آیه۴.    
۱۰. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار ج۸۹، ص۲۱۵.
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۵، ص۳۱۶ .
۱۲. فرقان/سوره۲۵، آیه۳۲.    
۱۳. مزمل/سوره۷۳، آیه۴.    
۱۴. محمد/سوره۴۷، آیه۲۴.    
۱۵. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۸۹، ص۲۱۱.
۱۶. حدید/سوره۵۷، آیه۱۶.    
۱۷. اعراف/سوره۷، آیه۲۰۴.    
۱۸. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۸۹، ص۲۰.
۱۹. متقی هندی، علاءالدین علی بن حسام، کنزالعمال، حدیث ۴۰۳۱.
۲۰. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۸۹، ص۱۹.
۲۱. متقی هندی، علاءالدین علی بن حسام، کنزالعمال، حدیث ۲۴۳۹.
۲۲. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۸۹، ص۲۰۹.    



سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «آداب حفظ قرآن»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۴/۱۱/۲۴.    






جعبه ابزار