• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سرکه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


سرکه‌ از جمله الفاظی است که در فقه کاربرد دارد.


سرکه مایع ترش به دست آمده از مواد گوناگون، بویژه انگور و خرما می باشد.

از آن در بابهاى طهارت، نکاح و اطعمه و اشربه سخن گفته‌اند.

در روایات متعدد از سرکه تعریف و به خوردن آن سفارش شده است. از رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله نقل شده که فرمود: سرکه خوب خورشى است و خانواده‌اى که از آن برخوردارند، فقیر نمى‌شوند.
[۱] وسائل الشیعة، ج۲۵، ص۲۳.    
و نیز از آن حضرت نقل شده که فرمود: خداوند و فرشتگان او به سفره‌اى که در آن سرکه و نمک باشد درود مى‌فرستند.
[۲] وسائل الشیعة، ج۲۵، ص۹۲.    


مستحب است غذا خوردن با سرکه آغاز گردد و با آن پایان یابد و یا بانمک شروع و با سرکه ختم شود.
[۳] وسائل الشیعة، ج۲۴، ص۴۰۷.    

مستحب است تازه عروس در هفته نخست عروسى از خوردن سیب ترش و سرکه خود دارى کند.
[۴] وسائل الشیعه، ج۲۰، ص۲۵۰.    

تبدیل شراب به سرکه، که در اصطلاح به آن انقلاب گویند، موجب پاکى و حلیت آن مى‌شود.
[۵] العروة الوثقى‌، ج۱، ص۲۵۸.
[۶] مستمسک العروة، ج۲، ص۹۷.    



۱. ↑ وسائل الشیعة، ج۲۵، ص۲۳.    
۲. ↑ وسائل الشیعة، ج۲۵، ص۹۲.    
۳. ↑ وسائل الشیعة، ج۲۴، ص۴۰۷.    
۴. ↑ وسائل الشیعه، ج۲۰، ص۲۵۰.    
۵. ↑ العروة الوثقى‌، ج۱، ص۲۵۸.
۶. ↑ مستمسک العروة، ج۲، ص۹۷.    


فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۴، ص۴۴۴.    


رده‌های این صفحه : آداب سفره | احکام خوردنی و آشامیدنی ها | فقه
جعبه ابزار