• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حکمت ۲۵۷ نهج البلاغه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.



كيفية الجواب

وَ سَأَلَهُ رَجُلٌ اَنْ يُعَرِّفَهُ مَا الايمانُ.
مردی‌ از حضرت خواست که ایمان را به او بشناساند.

فَقَالَ (عَلَيْهِ‌السَّلامُ):
و آن حضرت فرمود:

«إِذَا کَانَ غَدٌ فَأْتِنِی حَتَّى أُخْبِرَکَ عَلَى أَسْمَاعِ النَّاسِ،»۱
فردا بیا تا در برابر مردم بگویم،



«فإِنْ نَسِیتَ مَقَالَتِی حَفِظَهَا عَلَيْكَ غَیْرُکَ،»۲
تا اگر گفته ام را از یاد بردی‌ دیگری‌ حفظ کند،



«فَإِنَّ الْکَلاَمَ کَالشَّارِدَةِ،»۳
چه اینکه سخن مانند شکار رمنده است،



«یَنْقُفُهَا هذَا،»۴
یکی‌ آن را می‌ رباید،



«وَ یُخْطِئُهَا هذَا.»۵
و دیگری‌ از دست می‌ دهد.

وَ قَدْ ذَكَرْنا ما اَجابَهُ بِهِ فيما تَقَدَّمَ مِنْ هذَا الْبابِ، وَ هُوَ قَوْلُهُ: الايْمانُ عَلى اَرْبَعِ شُعَب.
پاسخ امام را در گذشته از همین حکمت ها در سایه گفتار حضرت: ایمان را چهار شعبه است نقل کردیم.
(ببینید: حکمت ۲۷)





جعبه ابزار