حفظ (مفردات‌نهج‌البلاغه)

حفظ از واژگان نهج البلاغه به معنای نگاهداری و مراقبت است. حضرت علی (علیه‌السلام) در نامه به مالک اشتر از این واژه استفاده نموده است.

حفظ نگاهداری و مراقبت، «محافظت» مراقبت و مراعات «استحفاظ» سئوال حفظ، «تحفّظ» احتراز و خود نگاهداری است.

حضرت علی (علیه‌السلام) به مالک می‌نویسد: ««و تحفظّ من الاعوان»» (اعوان و انصار خويش را سخت زير نظر بگير) (شرح‌های نامه:)

این لفظ فقط دو بار در «نهج البلاغه» آمده است.

۱.	↑ طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۴، ص۲۸۳.
۲.	↑ شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۱، ص۶۸۳.
۳.	↑ السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۷۱۲، خطبه ۵۳.
۴.	↑ عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۳، ص۱۰۶، خطبه۵۳.
۵.	↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۳۵، خطبه ۵۳.
۶.	↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۶۸۱.
۷.	↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۲۵۹.
۸.	↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۲۷۴.
۹.	↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۱، ص۲۳.
۱۰.	↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۰، ص۲۴۹.
۱۱.	↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۷، ص۶۹.