• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

گوشت‌های بهشت (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



گوشتهای بهشت، مطابق با اشتهای اهل آن و بصورت دائم و همیشگی در دسترس بهشتیان می باشد.



گوشتهای بهشتی، مطابق با اشتهای اهل آن:
•«وامددنـهم بفـکهة ولحم مما یشتهون:و آنها را ميوه و گوشتى كه اشتها دارند پى در پى مى‌رسانيم.»

۱.۱ - تفسیر امددناهم

" امددناهم" از ماده" امداد" به معنى ادامه و افزايش و اعطاء است، يعنى ميوه ‌ها و غذاهاى بهشتى آن چنان نيست كه با تناول كردن كمبودى پيدا كند، و يا مثل و يا همچون ميوه‌ هاى دنيا كه در فصول سال نوسان زيادى دارد تغييرى در آن حاصل شود، بلكه هميشگى و جاودانى و مستمر است.البته غذاهاى بهشتى منحصر به اين دو نيست ولى اينها دو غذاى مهم اند.مقدم داشتن" فاكهه" بر" لحم"، اشاره ‌اى است به برترى" ميوه‌ ها" بر" گوشت ها". علامه طباطبایی در تفسیر امددناهم چنین نوشته است:كلمه" امداد" به معناى آوردن چيزى است به طور دائم و پشت سر هم، كه البته هم در خیر و هم در شر استعمال مى ‌شود، در خیر مانند آیه فوق؛یعنی: پشت سر هم و لا ينقطع میوه و گوشت از هر نوع اش كه بخواهند برايشان مى‌ فرستيم،در شر مانند آيه شريفه‌" وَ نَمُدُّ لَهُ مِنَ الْعَذابِ مَدًّا"

۱.۲ - تفسیر ممایشتهون

یشتهون از ماده شهوت به معنای دوست داشتن و ميل كردن است.تعبير" مِمَّا يَشْتَهُونَ‌" (از آنچه بخواهند) نشان مى‌ دهد كه بهشتیان در انتخاب نوع و کمیت و کیفیت اين ميوه ‌ها و غذاها، كاملا آزادند، هر آنچه بخواهند در اختیار دارند. در بهشت نيز سليقه‌ ها و تمايلات مختلف وجود دارد و به هر كس مطابق خواسته‌ اش نعمت داده مى‌ شود. «مِمَّا يَشْتَهُونَ»در جاى ديگر مي فرمايد: وَ فِيها ما تَشْتَهِيهِ الْأَنْفُس‌مراد از" ما تَشْتَهِيهِ الْأَنْفُسُ‌- آنچه دلها هوس مى‌ كند" چيزهايى است كه شهوت طبيعى بدان تعلق دارد، از قبيل چشيدني ها، بوئيدني ها، شنيدنى‌ ها، و لمس كردني ها، و خلاصه چيزهايى كه انسان و حیوان در لذت بردن از آنها مشترك اند.از آنچه كه ارتباط به نفس دارد و مورد علاقه آن است تعبير به شهوت و اشتهاء كرد.در حدیث وارد شده است كه يك اعرابى نزد پیامبر ص آمد و عرض كرد آيا در بهشت شتر هم پيدا مى ‌شود؟ زيرا من بسيار به شتر علاقمندم!.پيامبر ص كه مى‌ داند در آنجا نعمت هايى است كه با وجود آن، مرد اعرابى شتر خود را فراموش خواهد كرد، در پاسخ با عبارتى كوتاه و پرمعنى مى‌ فرمايد: يا اعرابى ان ادخلك اللَّه الجنة اصبت فيها ما اشتهت نفسك و لذت عينك!:" اى اعرابی اگر خدا ترا وارد بهشت كند آنچه دلت بخواهد و چشمت از ديدنش لذت برد در آنجا خواهى يافت"!


گوشت پرندگان بهشتی، مطابق با اشتهای اهل آن:
•«ولحم طیر مما یشتهون:و گوشت پرنده از هر چه ميل نمايند.»

۲.۱ - تفسیر لحم طیر

شیخ طبرسی در تفسیر این آیه می فرماید:پس اهل بهشت هر گاه گوشت پرنده‌ اى را- بخواهند خداوند سبحان براى آنها پرنده پخته و جوجه كباب ايجاد مي كند تا محتاج به کشتن پرنده و آزار او نشوند. ابن عبّاس گويد: به قلبش پرنده ‌اى خطور مي كند و از دلش مي گذرد، پس فورا آنچه اشتها كرده در جلويش مجسّم و حاضر مي شود.در آیات قبل آمده که پسران بهشتی پيرامون مقربين در آمد و شدند، يكى میوه مى‌ آورد هر ميوه‌اى كه خود او اختیار كرده باشد، ديگرى مرغ بريان مى ‌آورد هر مرغى كه خود او هوس كرده باشد.در اينجا ممكن است كسى اشکال كند كه در روایات آمده كه اهل بهشت هر وقت اشتهاى ميوه ‌اى كنند شاخه ‌اى كه حامل آن ميوه است خودش به سوى ايشان خم مى‌ شود و ايشان ميوه را مى‌ چيند، و چون اشتهاى گوشت مرغى كنند خود آن مرغ در حالى كه بريان شده در دست ايشان مى‌ افتد، و هر چه بخواهند از آن مى‌ خورند، دوباره مرغ زنده شده پرواز مى‌ كند.ولى اين اشكال وارد نيست، براى اينكه اهل بهشت هر چه بخواهند در اختيار دارند، يكى از چيزهايى كه انسان مى‌ خواهد تنوع و تفنن در زندگى است، گاهى انسان مى‌ خواهد خدمت‌گزارانش برايش آنچه مى ‌خواهد حاضر كنند، و مخصوصا در وقتى كه آدمى با دوستان خود مجلسى فراهم كرده دوست مى‌ دارد خدمتكاران از دوستانش پذيرايى كنند، هم چنان كه گاهى هم هوس مى‌ كند بدون وساطت خدمتكاران خودش برخيزد و از درخت ميوه بچيند.در ميان انواع گوشتها، گوشت پرندگان برترى دارد لذا روى آن تكيه شده است.


۱. طور/سوره۵۲، آیه۲۲.    
۲. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۲، ص۴۳۴.    
۳. مریم/سوره۱۹، آیه۷۹.    
۴. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه موسوی همدانی، ج۱۹، ص۲۰.    
۵. قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۸۸.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۲، ص۴۳۴.    
۷. زخرف/سوره۴۳، آیه۷۱.    
۸. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه موسوی همدانی، ج۱۸، ص۱۸۳.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۱، ص۱۱۶.    
۱۰. واقعه/سوره۵۶، آیه۲۱.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۹، ص۳۶۱.    
۱۲. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه موسوی همدانی، ج۱۹، ص۲۱۰.    
۱۳. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۳، ص۲۱۴.    



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۵۳۶، برگرفته از مقاله «گوشتهای بهشت».    






جعبه ابزار