آزار (فقه)

از عنوان آزار در منابع فقهی به معنای اذیت استفاده شده است و از آن در بابهای صلات، صوم، حج و صید و ذباحه به مناسبت سخن رفته است.

آزار رساندن به مؤمنو نیز پدر و مادر- هر چند با گفتن اف-، همچنین روزه مستحبییا سفراگر موجب اذیت پدر، مادر و جد شود، حرام است.

واجب است مرده به گونه‌ای به خاک سپرده شود که بوی آن به کسی آزار نرساند.

رفتن به مسجد برای کسی که بوی دهانش- به خاطر خوردن سیر و مانند آن- دیگران را آزار میدهد، مکروه است.

مستحب است کسی که سر حیوان را می‌برد، کاری کند که حیوان کمتر اذیت گردد مانند این که آلت ذبح را تیز نماید.

۱.	↑ نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۲۲، ص۷۴.
۲.	↑ نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۲۱، ص۲۴.
۳.	↑ خمینی،روح الله، توضیح المسائل، ص۲۲۹.
۴.	↑ خمینی، روح الله، توضیح المسائل، ص۱۷۷.
۵.	↑ خمینی، روح الله، توضیح المسائل، ص۸۲.
۶.	↑ خمینی، روح الله، توضیح المسائل، ص۱۲۶.
۷.	↑ خمینی، روح الله، توضیح المسائل، ص۳۶۳.