اشتها

میل داشتن را اشتهاء گویند. از آن به مناسبت در باب‌های طهارت، نکاح و اطعمه و اشربه سخن رفته است.

خوردن غذاو نوشیدن آببدون اشتها، مکروه است.

از آداب نوشیدن آب، آن است که آن را در سه مرحله بنوشد و پس از مرحلۀ اول و دوم در حالی که اشتها دارد، حمد خدا گوید.

دست کشیدن از غذا در حالی که هنوز اشتها دارد، مستحب است.

از آداب عیادت بیمار، نخوردن غذای مورد اشتهای بیمار نزد وی که مضرّ به حال او است می‌باشد.

بنابر قول برخی قدما، ازدواج تنها بر کسی که اشتهای آن را دارد، مستحب است.

۱.	↑ نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۳۶، ص۴۶۵.
۲.	↑ نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۳۶، ص۵۰۶.
۳.	↑ نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۳۶، ص۵۰۷.
۴.	↑ حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، ج۲۴، ص۲۴۵.
۵.	↑ طباطبایی یزدی، محمدکاظم، العروة الوثقی، ج۱، ص۳۷۳.
۶.	↑ طوسی، محمد بن حسن، المبسوط، ج۴، ص۱۶۰.
۷.	↑ طوسی، ابن حمزه، الوسیلة، ص۲۸۹.