مَیْل (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مَیْل (به فتح باء) از
واژگان قرآن کریم به معنای عدول از وسط به یک طرف است. این واژه و فعل‌های آن با هم ۶ بار در
قرآن ذکر شده است.
مَیْل:
عدول از وسط به يک طرف است. در
جور و ستم به كار می‌رود و در مطلق ميل نیز به کار می‌رود.
(وَ يُرِيدُ الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الشَّهَواتِ أَنْ تَمِيلُوا مَيْلًا عَظِيماً ) «آنان‌كه از
شهوات پيروى می‌كنند می‌خواهند كه منحرف شويد انحرافى بزرگ»
(وَدَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ أَسْلِحَتِكُمْ وَ أَمْتِعَتِكُمْ فَيَمِيلُونَ عَلَيْكُمْ مَيْلَةً واحِدَةً) «
کافران دوست دارند كه ای كاش از
اسلحه و متاع خويش
غفلت می‌كرديد پس حمله می‌كردند به شما همگى به يک‌بار.» ميل در
آیه به معنى حمله است كه آن انحراف و ميل از اردوگاه به سوى دشمن است.
(وَ لَنْ تَسْتَطِيعُوا أَنْ تَعْدِلُوا بَيْنَ النِّساءِ وَ لَوْ حَرَصْتُمْ فَلا تَمِيلُوا كُلَ الْمَيْلِ فَتَذَرُوها كَالْمُعَلَّقَةِ) «هرگز نخواهيد توانست اين‌كه ميان زنان به
عدالت رفتار كنيد،
هر چند بدان حريص باشيد پس از زنی كه دوست نداريد با آنكه دوست می‌داريد به تمام عدول نكنيد كه در نتيجه وى را بلا‌تكليف گذاريد».
•
قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، بر گرفته از مقاله «میل»، ج۶، ص۳۲۵.
