نِحْلَة (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نِحْلَة: (النِّسآءَ صَدُقاتِهِنَّ نِحْلَةَ) «نِحْلَة» در لغت به معناى بخشش و
عطیه آمده است، «
راغب» در كتاب «
مفردات» مى‌گويد: به عقيده من، اين كلمه از ريشه «
نَحْل» (به معناى
زنبور عسل) آمده است؛ زيرا بخشش و عطيه، شباهتى به كار زنبوران عسل در دادن
عسل دارد.
بنابراين، تفسير آيه چنين خواهد شد: «مهر را كه يک عطيه الهى است و خدا به خاطر اين كه زن حقوق بيشترى در اجتماع داشته باشد، و ضعف نسبى جسمى او از اين راه جبران گردد به او عطا كرده به طور كامل ادا كنيد.»
(وَآتُواْ النَّسَاء صَدُقَاتِهِنَّ نِحْلَةً فَإِن طِبْنَ لَكُمْ عَن شَيْءٍ مِّنْهُ نَفْسًا فَكُلُوهُ هَنِيئًا مَّرِيئًا) (و مهر زنان را به طور كامل بعنوان يک بدهى يا هديه، به آنان بپردازيد؛ ولى اگر آنها چيزى از آن را با رضايت خاطر به شما ببخشند، حلال و گوارا مصرف كنيد.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه نحله به معناى عطيه‌اى است مجانى كه در مقابل
ثمن قرار نگرفته باشد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «نِحْلَة»، ص۵۸۰.
