فُطور (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
فُطور (به ضم فاء) از
واژگان قرآن کریم به معنای شکاف‌ها، اختلال و
سستی است.
فُطور به معنای شکاف‌ها، اختلال و سستی است.
فُطُور چنان‌كه در
مجمع و
اقرب گفته جمع فَطر است، به معنى شكاف‌ها است.
راغب آن‌را
مصدر و به معنى اختلال و سستى گرفته است.
به موردی از
فُطور که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(فَارْجِعِ الْبَصَرَ هَلْ تَرى مِنْ فُطُورٍ) يعنى: «دفعه ديگر نگاه كن آيا اختلالى يا شكاف‌هایى (عدم اتصال) در خلق
خدا مى‌بينی.»
صدر
آیه چنين است:
(الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَماواتٍ طِباقاً ما تَرى فِي خَلْقِ الرَّحْمنِ مِنْ تَفاوُتٍ فَارْجِعِ الْبَصَرَ) (همان كسى كه هفت
آسمان را بر فراز يكديگر آفريد؛ در
آفرینش خداوند
رحمان هيچ
تضاد و عيبى نمى‌بينى. بار ديگر نگاه كن، آيا هيچ شكاف و خللى مشاهده مى‌كنى؟!)
مراد آن است كه مخلوقات خدا به يكديگر متصل و مرتبط هستند و همديگر را فَوت نمی‌كنند و ميان اتصال، تدبير آن‌ها اختلال و يا شكاف‌ها نيست.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «فطر»، ج۵، ص۱۹۴.
