• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

فَلَک (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



دیگر کاربردها: فلک (ابهام‌زدایی).


فَلَک (به فتح فاء و لام) از واژگان قرآن کریم به معنای مدار كواكب است.



فَلَک (بر وزن فَرَس) مدار كواكب است.


فلک در اصطلاح علم هیئت، جسم کروی است که دو سطح ظاهری و باطنی اجرام آسمانی به آن احاطه دارد و این دو سطح، موازی و دارای مرکز واحدی‌اند. امام‌ خمینی نیز فلک را جسم اثیری کروی شکل میان دو سطح محدب و مقعر می‌داند. نظریه افلاک با همه لوازمش یکی از اصول مورد قبول بوده که قرن‌ها از مسلمات فیلسوفان اسلامی شمرده می‌شد و نقش مهمی در برخی از مباحث اساسی فلسفه اسلامی ایفا کرده‌ است. اگرچه امروز برخی از فلاسفه به بطلان نظریه‌ افلاک بطلمیوسی اشاره کرده‌اند، بااین‌حال هنوز مباحثی در الهیات فلسفی وجود دارد که به کمک نظریه افلاک تبیین می‌شود.
امام‌ خمینی نیز بحث از افلاک به‌عنوان هیئت قدیم برای تعلیم هیئت و نجوم توجه کرده و در آثار خود به مباحثی، چون حقیقت افلاک، اقسام و ویژگی‌های آنها و علت تکثر افلاک سخن به میان آورده است و آرای فیلسوفان مشاء و اشراق را درباره‌ حقیقت و مراتب افلاک نقد و بررسی کرده‌ است، لکن ایشان فیلسوفان متقدم را در پیروی بدون دلیل و برهان از هیئت بطلمیوسی و اینکه این نظریه را مسلم دانسته‌اند و هر جا آیه و روایتی که بر خلاف آن بوده به تاویل برده‌اند، نکوهش کرده و افلاک بطلمیوسی را باطل دانسته است. ایشان در تدریس شرح منظومه سبزواری نیز بخش فلکیات را با این تعبیر که «اباطیل» است و با فلکیات جدید قابل‌مقایسه نیست، زیاد موردتوجه قرار نداده است. اما به‌صورت اصل موضوعی در برخی مسائل فلسفی برای تبیین دیدگاه‌های گذشتگان، از این مباحث استفاده کرده‌ است.
[۹] خمینی، روح‌الله، دانشنامه امام خمینی، ج۸، ص۳۰، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۴۰۰.



(وَ هُوَ الَّذِي خَلَقَ اللَّيْلَ وَ النَّهارَ وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ كُلٌّ فِي‌ فَلَكٍ‌ يَسْبَحُونَ‌) «اوست خدائی‌كه شب و روز را و آفتاب و ماه را آفريد، همه در يك مدارى شناوراند».
ايضا: (لَا الشَّمْسُ يَنبَغِي لَهَا أَن تُدْرِكَ الْقَمَرَ وَلَا اللَّيْلُ سَابِقُ النَّهَارِ وَكُلٌّ فِي فَلَكٍ يَسْبَحُونَ) (نه خورشيد را سزاست كه به ماه رسد، و نه شب بر روز پيشى مى‌گيرد؛ و هر يك در مسير خود شناورند).
مدار شب و روز، اطراف زمین، و مدار آفتاب و ماه، در فضا و مخصوص به خودشان است. ظاهرا «كل» به هر چهار بر می‌گردد.
آیه ۴۰ یس نيز در همين مضمون است.
به نظر می‌آيد مدار نجوم، به مناسبت نجوم كه در آن می‌گردند، فَلَك گفته شده، و گرنه مدار اعتبارى است.


۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۲۰۴.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۴۵.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۲۸۵.    
۴. خمینی، روح‌الله، تقریرات فلسفه امام خمینی، ج۲، ص۵۴۴، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۵.    
۵. خمینی، روح‌الله، تقریرات فلسفه امام خمینی، ج۲، ص۴۰۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۵.    
۶. خمینی، روح‌الله، تقریرات فلسفه امام خمینی، ج۲، ص۵۴۳-۵۶۷، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۵.    
۷. خمینی، روح‌الله، تقریرات فلسفه امام خمینی، ج۱، ص۱۰۷، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۵.    
۸. خمینی، روح‌الله، تقریرات فلسفه امام خمینی، ج۲، ص۴۰۱-۴۰۲، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۵.    
۹. خمینی، روح‌الله، دانشنامه امام خمینی، ج۸، ص۳۰، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۴۰۰.
۱۰. انبیاء/سوره۲۱، آیه۳۳.    
۱۱. یس/سوره۳۶، آیه۴۰.    
۱۲. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۴۲.    
۱۳. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۸، ص۳۸۷.    
۱۴. علامه طباطبایی، سیدمحمدحسین، المیزان، ج۱۷، ص۹۱.    
۱۵. علامه طباطبایی، سیدمحمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۱۳۴.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "فَلَک"، ج۵، ص۲۰۴.    
دانشنامه امام خمینی    ، تهران، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی    ، ۱۴۰۰ شمسی.






جعبه ابزار