سور مکّی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

به سوره‌های نازل شده در مکه یا پیش از هجرت بر پیامبر سور مکی می‌گویند.

---

تعریف سور مکی به دلیل اختلاف در ضوابط مکی و مدنی مختلف خواهد بود که به طور اختصار بیان می‌شود:

۱.۱ - تعریف اول

سوره‌هایی که پیش از هجرت نازل شده‌اند مکی‌اند؛ گرچه در مکه نازل نشده باشند. این قول مشهور است و معیار آن، زمان نزول است.

۱.۲ - تعریف دوم

سوره‌های نازل شده در مکه، مکی‌اند؛ هرچند پس از هجرت نازل شده باشند. معیار این قول، مکان نزول است.

۱.۳ - تعریف سوم

سوره‌هایی که مخاطب آن‌ها اهل مکه است، مکی هستند. ابن مسعود می‌گوید سور مکی غالبا مشتمل بر « یا ایها الناس » است.

---

برخی از ویژگی‌های سوره‌های مکی:
۱. وجود کلمه « کلا » در آن‌ها.
۲. سجده دار بودن سوره‌ها.
۳. آغاز سوره با حروف مقطعه .
۴. اشتمال بر قصص انبیا و امت‌های گذشته.
۵. اشتمال بر خطاب «یاایهاالناس».
۶. موجز بودن سوره‌ها.

---

سوره‌های مکی بنابر قول مشهور عبارتند از:
حمد ؛ انعام ؛ اعراف ؛ یونس ؛ هود ؛ یوسف ؛ ابراهیم ؛ حجر ؛ نحل ؛ اسراء ؛ کهف ؛ مریم ؛ طه ؛ انبیاء ؛ مؤمنون ؛ فرقان ؛ شعراء ؛ نمل ؛ قصص ؛ عنکبوت ؛ روم ؛ لقمان ؛ سجده ؛ سبا ؛ فاطر ؛ یس ؛ صافات ؛ زمر ؛ غافر ؛ فصلت ؛ شوری ؛ زخرف ؛ دخان ؛ جاثیه ؛ احقاف ؛ ق ؛ ذاریات ؛ طور ؛ نجم ؛ قمر ؛ واقعه ؛ ملک ؛ حاقه ؛ معارج ؛ نوح ؛ جن ؛ مزمل ؛ مدثر ؛ قیامت ؛ مرسلات ؛ نبا ؛ نازعات ؛ عبس ؛ تکویر ؛ انفطار ؛ مطففین ؛ انشقاق ؛ بروج ؛ طارق ؛ اعلی ؛ غاشیه ؛ فجر ؛ بلد ؛ شمس ؛ لیل ؛ ضحی ؛ انشراح ؛ تین ؛ علق ؛ قدر ؛ عادیات ؛ قارعه ؛ تکاثر ؛ عصر ؛ همزه ؛ فیل ؛ قریش ؛ ماعون ؛ کوثر ؛ کافرون ؛ مسد ؛ اخلاص ؛ فلق ؛ ناس .

---