سوره واقعه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سوره واقعه، سوره پنجاه و ششم
قرآن بوده و در
مکه نازل شده است.
«واقعه» به معناى پيشامد و حادثه، يکى از نام‌هاى
رستاخیز و
قیامت است؛ حادثه‌اى که بى‌شک واقع خواهد شد، به همين مناسبت سوره را «واقعه» ناميده‌اند.
اين سوره
قیامت کبری كه در آن مردم دوباره
زنده مى‌شوند و به حسابشان رسيدگى شده و جزا داده مى‌شوند و نشانه‌ها و حوادث آن را شرح مى‌دهد، نخست مقدارى از حوادث هول انگيز آن را ذكر مى‌كند، حوادث نزديك‌تر به زندگى دنيايى
انسان ، و نزديك‌تر به زمينى كه در آن زندگى مى‌كرده، مى‌فرمايد: اوضاع و احوال
زمین دگرگون مى‌شود و زمين بالا و پايين و زير و رو مى‌گردد،
زلزله بسيار سهمگين زمين كوه‌ها را متلاشى، و چون غبار مى‌سازد، آن گاه مردم را به طور فهرست‌وار به سه دسته
سابقین و اصحاب يمين و اصحاب شمال، تقسيم نموده، سرانجام كار هر يك را بيان مى‌كند.
آن گاه عليه اصحاب شمال كه منكر
ربوبیت خداى تعالى و مساله
معاد و تكذيب كننده قرآنند كه بشر را به
توحید و
ایمان به معاد دعوت مى‌كند، استدلال نموده؛ در آخر گفتار را با يادآورى حالت احتضار و فرا رسيدن
مرگ و سه دسته شدن مردم خاتمه مى‌دهد.
گفته شده: اين سوره به
شهادت مضمون و سياق آياتش در
مکه نازل شده است.
۱. داراى ۹۶ آيه به عدد کوفى، ۹۷ آيه به عدد بصرى، ۹۹ آيه به عدد حجازى و شامي، ۳۷۸ يا ۳۷۰ کلمه و ۱۷۰۳ يا ۱۷۵۶ حرف است.
۲. در ترتيب
نزول ، چهل و ششمين و در
مصحف شريف پنجاه و ششمين
سوره است.
۳. پس از
سوره طه و پيش از
سوره شعراء در
مکه و پيش از
هجرت نازل شد و مکى به شمار مي‌آيد؛ جز
آیه ۸۱ و ۸۲ که مدنى است.
۴. از نظر کمّيّت از سوره‌هاى مفصّل و از نوع
طوال آن و شامل حدود نصف يک حزب
قرآن است.
۵. از مقاتل بن سليمان نقل شده است که يک
آیه منسوخ دارد.
۱. وقوع
قیامت و نشانه‌هاى آن؛
۲. تقسيم انسان‌ها به سه گروه «
اصحاب شمال ،
اصحاب یمین و مقربان»؛
۳. انتساب
خلقت انسان، نزول
باران و رشد گياهان به
خداوند ؛
۴. ترسيم حالات
احتضار .
فرهنگ نامه علوم قرآن، برگرفته از مقاله «سوره واقعه».
