به آن اشاره شده است. خداوند در این آیه فرموده است: «اموال خود را بین خود به باطل نخورید، بلکه تصرّف شما به واسطه ی تجارتی باشد که با رضایت شما، در میانتان متداول است»
مال مسلمان نیز همانند آبروو جانش باید محفوظ باشد، و دیگران نباید چشم سوئی به آن داشته باشند. مالک مال دیگران شدن، اگر بدون اسباب شرعی و عرفی (از قبیل تجارت با رضایت، بخشش، ارث، اجارهو یا سایر اسباب شرعی که در فقه اسلامی به آنها اشاره شده است) باشد، نتیجهای جز هرجومرج در پی ندارد. در این آیه و نیز حدیث شریف، این گونه دستور داده شده که تصرّف در مال دیگران باید با رضایت یا اذن یا اجازه ی صاحب مال باشد و کسی حق ندارد با زور، مال دیگری را از دستش بیرون آورد و خود را صاحب آن بداند.