• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

توقیع حکم منکرین امام زمان

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



این عبارت، بخشی از توقیع امام زمان (علیه‌السّلام) در جواب‌های پرسش‌های اسحاق ابن یعقوب است.



قال مولانا الامام المهدی (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف):
(لَیْسَ بَیْنَ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ وَبَیْنَ اَحَد قِرابَةٌ، وَمَنْ اَنْکَرَنی فَلَیْسَ مِنّی، وَسَبیلُهُ سَبیلُ ابْنِ نُوح)
بین خداوند عزّوجلّ و هیچ کس قرابت و خویشاوندی نیست، هر که مرا انکار کند از من نیست، و راهِ او راه فرزند نوح است.
این عبارت، بخشی از جواب‌های امام زمان (علیه‌السّلام) به پرسش‌های اسحاق ابن یعقوب است.

۱.۱ - حکم خویشاوندان منکر امامت امام

از جمله ی آن سؤال‌ها، سؤال از حکم کسانی است که از اهل بیت و نسل پیامبرند و از فرزندان عموی آن حضرت شمرده می‌شوند، ولی منکر امام زمان‌اند.
او می‌پرسد: «آیا با وجود این که منکران حضرت، از ذراری پیامبرند، گمراه‌اند یا نه؟» حضرت (علیه‌السّلام) در جواب این سؤال به نکته‌ای اشاره می‌کند و می‌فرماید:
میان خدا و هیچ کس، قرابت و خویشاوندی وجود ندارد که به جهت آن درباره‌اش ملاحظه‌ی خاصی صورت گیرد؛ لذا اگر فردی نافرمانی خدا را کند (هر کس که باشد) سرنوشتش دوزخ است.

۱.۲ - خویشاوندان منکر مانند فرزند نوح

یکی از موارد نافرمانی خدا، انکار امامت امام زمان یا انکار وجود اوست. آن که این نظر را داشته باشد، راهی را که می‌پیماید، راه فرزند نوح است. او به هر جا پناه برد، نجات نیابد؛ همان گونه که کوه بلند، فرزند حضرت نوح را نجات نداد.

۱.۳ - اهل بیت مثل کشتی نوح

این حدیث را روایتی که شیعه و سنّی در کتب روایی خود آورده‌اند، تایید می‌کند؛ و آن این که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود:
مَثل اهل بیت من، مَثل کشتی نوح است، هر کس سوار بر آن شود، نجات می‌یابد و کسی که از آن تخلّف کند، غرق می‌شود.


توقیع حسن عاقبت؛ توقیع مبنای محبت؛ توقیع پیروزی حق بر باطل؛ توقیع عاقبت به خیری؛ توقیع کیفیت درخواست حاجت؛ توقیع هدف بعثت؛ توقیع لازمه محبت اهل بیت؛ توقیع حکم وقف؛ توقیع نهی از تکلف؛ توقیع توحید و نفی غلو؛ توقیع آزاردهندگان امام زمان؛ توقیع نهی از شک؛ توقیع نهی از تشکیک؛ توقیع الگوی امام زمان؛ توقیع حرمت اموال مردم


۱. شیخ صدوق، محمد بن علی، کمال الدین، ص۴۸۴، حدیث۳.    
۲. طوسی، محمد بن حسن، الغیبة، ص۲۹۰، حدیث۲۴۷.    
۳. طبرسی، احمد بن علی، احتجاج، ج۲، ص۲۸۳.    
۴. اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمه، ج۳، ص۳۳۹.    
۵. طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری، ج۲، ص۲۷۰.    
۶. قطب راوندی، سعیدبن هبه الله، الخرائج و الجرائح، ج۳، ص۱۱۱۳.    
۷. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۳، ص۱۸۰، حدیث۱۰.    
۸. صفار، محمد بن حسن، بصائر الدرجات، ص۳۱۷، حدیث۴.    
۹. حاکم نیشابوری، ابو عبدالله، مستدرک حاکم، ج۲، ص۳۷۳.    



سایت‌ اندیشه قم، برگرفته از مقاله «حکم منکرین امام زمان»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۰۴/۰۱.    






جعبه ابزار