علم ما اهل بیت (علیهم‌السّلام) بر سه نوع است: علم به گذشته و آینده و حادث. علم گذشته، تفسیر است؛ علم آینده، موقوف است و علم حادث، انداختن در قلوب، و زمزمه در گوش‌هاست. این بخش، بهترین علم ماست و بعد از پیامبر ما، رسول دیگری نخواهد بود.»
علم ماضی یعنی علمی که پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) برای اهل بیت (علیهم‌السّلام) تفسیر کرده‌اند؛ نیز شامل علومی است از وقایع گذشته درباره‌ی انبیا و امّت‌های پیشین، و حوادثی که برای آنان اتّفاق افتاده و خبر از شروع امور و عوالم است.
مراد از غابر، علومی است که به امور آینده تعلّق می‌گیرد؛ زیرا، غابر به معنای باقی است. مراد از غابر خبرهای حتمی است که مربوط به آینده‌ی جهان است. و بدین سبب امام آن را به موقوف تفسیر کرده‌اند که علومی که تعلق به آینده‌ی جهان دارد، مختصّ به اهل بیت (علیهم‌السّلام) است. موقوف، یعنی مخصوص.
مراد از علم حادث، علمی است، که به تجدداحوال موجودات، تجدّد پیدا می‌کند، و یا تفصیل مجملات است... مراد از قذف در قلوب، الهام الهی بدون واسطه‌ی ملک است و مراد از نقر در اسماع الهام الهی است به واسطه‌ی ملک.
دلیل افضلیّت نوع سوم این است که الهام (با واسطه یا بدون واسطه) به اهل بیت (علیهم‌السّلام) اختصاص دارد. از آن جا که ادعای الهام الهی، ممکن است انسان را به توهّم نبوّت بیندازد، حضرت در پایان به این نکته اشاره دارد که پس از پیامبر ما، پیامبری نخواهد آمد.
