باد بشارت‌دهنده (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بادها قبل از نزول
باران رحمت الهی بر وجود
ابرهای باران زا بشارت می‌دهند، و این بشارت در واقع بشارت به رحمت
خداوند است.
بادها بشارت دهنده ابرهای باران زا هستند:
وهو الذی یرسل الریـح بشرا بین یدی رحمته حتی اذا اقلت سحابا ثقالا سقنـه لبلد میت فانزلنا به المآء... «او کسی است که بادها را بشارت دهنده در پیشاپیش (
باران) رحمتش می فرستد تا ابرهای سنگین بار را (بر دوش) کشند (سپس) ما آنها را به سوی زمینهای مرده می فرستیم و به وسیله آنها،
آب (حیاتبخش) را نازل می کنیم و با آن، از هر گونه میوه‌ای (از
خاک تیره) بیرون می آوریم این گونه (که زمینهای مرده را زنده کردیم،) مردگان را (نیز در
قیامت) زنده می کنیم، شاید (با توجه به این مثال) متذکر شوید»
«وهو الذی یرسل الریـح بشرا بین یدی رحمته حتی اذا اقلت سحابا ثقالا....»
آفتاب بر
اقیانوسها می تابد و بخار آب را به بالا می فرستد، بخارها متراکم می شوند و توده‌های سنگین
ابر را تشکیل می دهند، امواج
باد توده‌های کوه پیکر ابر را بر دوش خود حمل می کنند، و به سوی سرزمینهایی که ماموریت دارند پیش می روند، قسمتی از این بادها که در پیشاپیش توده‌های ابر در حرکتند و آمیخته با رطوبت ملایمی هستند، نسیم دل انگیزی ایجاد می کنند که از درون آن بوی باران حیاتبخش به مشام می رسد، اینها در حقیقت مبشران نزول باران هستند، سپس توده‌های عظیم ابر، دانه های باران را از خود بیرون می فرستند، نه چندان درشتند که زراعتها را بشویند و زمینها را ویران کنند، و نه چندان کوچکند که در فضا سرگردان بمانند، آرام و ملایم بر
زمین می نشینند، و آهسته در آن نفوذ می کنند و محیط را برای رستاخیز بذرها و دانه ها آماده می سازند، زمینی که در خشکی می سوخت و شباهت کامل به منظره یک گورستان خاموش و خشک داشت، تبدیل به کانون فعالی از حیات و زندگی و باغهای پر
گل و پر
میوه می شود.
وهو الذی ارسل الریـح بشرا بین یدی رحمته وانزلنا من السماء ماء طهورا. «او کسی است که بادها را بشارتگرانی پیش از رحمتش فرستاد، و از آسمان آبی پاک کننده نازل کردیم».
. ومن یرسل الریـح بشرا بین یدی رحمته... «یا کسی که شما را در تاریکی های صحرا و
دریا هدایت می کند، و کسی که بادها را بعنوان بشارت پیش از نزول رحمتش می فرستد آیا معبودی با خداست؟! خداوند برتر است از آنچه برای او
شریک قرار می دهند!»
ومن ءایـته ان یرسل الریاح مبشرت ولیذیقکم من رحمته... «و از آیات (عظمت)
خدا این است که بادها را بعنوان بشارتگرانی می فرستد تا شما را از رحمتش بچشاند (و سیراب کند) و کشتیها بفرمانش حرکت کنند و از فضل او بهره گیرید شاید شکرگزاری کنید»
" از آیات عظمت و
قدرت خدا این است که بادها را به عنوان بشارتگرانی می فرستد" (و من آیاته ان یرسل الریاح مبشرات).
آنها در پیشاپیش باران حرکت می کنند، قطعات پراکنده ابر را با خود برداشته به هم می پیوندند، و به سوی سرزمینهای خشک و تشنه می برند، صفحه
آسمان را می پوشانند و با دگرگون ساختن درجه حرارت جو، ابرها را آماده ریزش باران می کنند.
ممکن است اهمیت قدوم این بشارتگران برای شهرنشینان متنعم چندان روشن نباشد، اما بیابانگردان تشنه کامی که نیاز به قطراتی از باران دارند، همین که بادها به حرکت در می آیند، و ابرها را همراه خود جابجا می کنند، و از لابلای نسیم، عطر مخصوص بارانی که بر
گیاهان در نقطه دیگری باریده، به مشامشان می رسد، برق امید در دلهایشان جستن می کند.
گرچه در
آیات قرآن، بیشتر روی بشارتگری باد، نسبت به نزول باران تکیه شده، اما کلمه" مبشرات" را نمی توان در آن محدود ساخت، چرا که بادها بشارتهای فراوان دیگری نیز با خود دارد.
بادها بشارت دهنده رحمت
خداوند هستند:
وهو الذی یرسل الریـح بشرا بین یدی رحمته حتی اذا اقلت سحابا ثقالا سقنـه لبلد میت... «او کسی است که بادها را بشارت دهنده در پیشاپیش (باران) رحمتش می فرستد تا ابرهای سنگین بار را (بر دوش) کشند (سپس) ما آنها را به سوی زمینهای مرده می فرستیم و به وسیله آنها، آب (حیات بخش) را نازل می‌کنیم و با آن، از هر گونه میوه‌ای (از خاک تیره) بیرون می آوریم این گونه (که زمینهای مرده را زنده کردیم،) مردگان را (نیز در قیامت) زنده می کنیم، شاید (با توجه به این مثال) متذکر شوید»
وهو الذی ارسل الریـح بشرا بین یدی رحمته وانزلنا من السماء ماء طهورا. «او کسی است که بادها را بشارتگرانی پیش از رحمتش فرستاد، و از آسمان آبی پاک کننده نازل کردیم»
نقش بادها به عنوان پیش قراولان نزول
رحمت الهی بر کسی پوشیده نیست چرا که اگر آنها نبودند هرگز قطره بارانی بر سرزمین خشکی نمی بارید، درست است که تابش آفتاب، آب دریاها را تبخیر کرده به بالا می فرستد و تراکم این بخارها در قشر سرد بالای
هوا تشکیل ابرهای باران زا می دهد، ولی اگر بادها این ابرهای پر بار را از بالای اقیانوسها به سوی زمینها خشک نرانند، بار دیگر ابرها تبدیل به باران می گردد و در همان دریا فرو می ریزد.
خلاصه وجود این مبشران رحمت که به طور دائم در سرتاسر زمین در حرکتند سبب آبیاری خشکیهای روی زمین و نزول باران حیات بخش و تشکیل رودها و چشمه ها و
چاههای پر آب و پرورش انواع گیاهان می گردد.
" و هو الذی ارسل الریاح بشرا بین یدی رحمته و انزلنا من السماء ماء طهورا" کلمه" بشر"- به ضمه باء و سکون شین- مخفف" بشر"- به دو ضمه- است که جمع" بشور" به معنای مبشر است و معنای
آیه این است که: خدای تعالی کسی است که بادها را می فرستد تا قبل از آمدن رحمتش (باران)، بشارت آن را بیاورد.
امن یهدیکم فی ظـلمـت البر والبحر ومن یرسل الریـح بشرا بین یدی رحمته اءلـه مع الله تعــلی الله عما یشرکون. «یا کسی که شما را در تاریکیهای
صحرا و دریا هدایت می کند، و کسی که بادها را بعنوان بشارت پیش از نزول رحمتش می فرستد آیا
معبودی با خداست؟! خداوند برتر است از آنچه برای او
شریک قرار می دهند!»
ومن ءایـته ان یرسل الریاح مبشرت ولیذیقکم من رحمته... «و از آیات (عظمت) خدا این است که بادها را بعنوان بشارتگرانی می فرستد تا شما را از رحمتش بچشاند (و سیراب کند) و
کشتیها بفرمانش حرکت کنند و از فضل او بهره گیرید شاید
شکرگزاری کنید»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۴۹، برگرفته از مقاله «باد بشارت دهنده».
