طین (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
طین (به کسر طاء) از
واژگان قرآن کریم به معنای گِل است. این کلمه ۱۲ مرتبه در
قرآن کریم و در موضوعات مختلف به کار رفته است.
طین به معنای گِل است.
راغب اصفهانی گفته: آن خاک آمیخته با
آب است، گاهی به آن طین گویند هر چند خشک شده و آبش رفته باشد.
(اَنِّی اَخْلُقُ لَکُمْ مِنَ الطِّینِ کَهَیْئَةِ الطَّیْرِ) (...من از گِل، چيزى به شكل
پرنده مى‌سازم؛ سپس در آن مى‌دمم...)
این کلمه جمعا ۱۲ بار در قرآن مجید آمده است، ۸ بار نکره درباره
خلقت انسان مثل
(هُوَ الَّذِی خَلَقَکُمْ مِنْ طِینٍ) (او كسى است كه شما را از گل آفريد...)
و یک بار نکره در خصوص عذاب
قوم لوط مثل
(لِنُرْسِلَ عَلَیْهِمْ حِجارَةً مِنْ طِینٍ) (تا بارانى از «گِل‌هاى متحجّر» بر آنها بفرستيم.)
و سه دفعه معرفه، دو تا درباره پرنده ساختن
حضرت عیسی (علیه‌السّلام) و یکی در داستان
فرعون.
(فَاَوْقِدْ لِی یا‌هامانُ عَلَی الطِّینِ) (...اى
هامان، برايم آتشى بر گل بيفروز و آجرهاى محكم بساز...)
ناگفته نماند: چون در خلقت انسان اولی
(مِنْ صَلْصالٍ کَالْفَخَّارِ) (مِنْ صَلْصالٍ مِنْ حَمَاٍ) آمده اگر انسان از گل خشکیده آفریده شده باشد مراد از طین در آیات خلقت، کلوخ است و اگر از گِلی که روی آن خشکیده بود آفریده شده، مقصود گل معمولی است.
کلمه طین ۱۲ بار در قرآن کریم به کار رفته است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «طین»، ج۴، ص۲۶۴.
