فَراغ (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

فَراغ (به فتح فاء) از واژگان قرآن کریم به معنای دست كشيدن از كار است.
مشتقات فَراغ که در آیات قرآن آمده عبارتند از:

---

فَراغ دست كشيدن از كار است.
«الْفَرَاغُ‌: خلاف الشّغل.»
طبرسی‌ فرموده: اصل آن به معنى خالى بودن است‌.
اِفْراغ ريختن شى‌ء روان است به منظور خالى كردن محل از آن.

---

به مواردی از فَراغ که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - فَرَغْتَ‌ (آیه ۷ سوره شرح)

(فَإِذا فَرَغْتَ‌ فَانْصَبْ‌)
«چون از كار فارغ شدى تلاش كن و باز زحمت بكش.»

۲.۲ - سَنَفْرُغُ‌ (آیه ۳۱ سوره رحمن)

(سَنَفْرُغُ‌ لَكُمْ أَيُّهَ الثَّقَلانِ‌)
«به زودى فارغ می‌شويم براى رسيدن به كار شما، اى دو موجود وزين.»

۲.۳ - أَفْرِغْ‌ (آیه ۱۲۶ سوره اعراف)

(رَبَّنا أَفْرِغْ‌ عَلَيْنا صَبْراً وَ تَوَفَّنا مُسْلِمِينَ‌)
«پروردگارا بر ما صبر فرو ريز و ما را مسلمان بميران.»

۲.۴ - فارِغاً (آیه ۱۰ سوره قصص)

(وَ أَصْبَحَ فُؤادُ أُمِّ مُوسى‌ فارِغاً إِنْ كادَتْ لَتُبْدِي بِهِ لَوْ لا أَنْ رَبَطْنا عَلى‌ قَلْبِها)
(سرانجام قلب مادر موسی از همه چيز جز ياد فرزندش تهى گشت و اگر دل او را به وسيله ایمان و امید محكم نكرده بوديم، نزديک بود مطلب را فاش كند.)

---