• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

خطبه ۲۳۵ نهج البلاغه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.



عقائدی


وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ (عَلَيْهِ‌السَّلامُ)
از خطبه های‌ آن حضرت است

اقْتَصَّ فيهِ ذِكْرَ ما كانَ مِنْهُ بَعْدَ هِجْرَةِ النَّبِىِّ (صَلَّى‌اللّهُ‌عَلَيْهِ‌وَ‌آلِهِ) ثُمَّ لَحاقِهِ بِهِ
در این سخن وضع خود را پس از هجرت پیامبر (صلّی‌اللّه‌علیه‌وآله) و ملحق شدن به آن حضرت بیان می‌ کند

مشكلات الهجرة

«فَجَعَلْتُ أَتَّبِعُ مَأْخَذَ رَسُولِ اللهِ (صلّی‌اللّه‌علیه‌وآله) فَأَطَأُ ذِکْرَهُ، حَتَّى انْتَهَیْتُ إِلَى الْعَرَجِ
خود را در مسیری‌ قرار دادم که رسول خدا (صلّی‌اللّه‌علیه‌وآله) رفته بود همه جا گام به یاد او می‌ نهادم تا به منطقه عَرَج رسیدم.

فى كَلام طَويل.
این سخن از یک کلام طولانی‌ گرفته شده.

قَوْلُهُ (عَلَيْهِ‌السَّلامُ): «فَاَطَاُ ذِكْرَهُ» مِنَ الْكَلامِ الَّذى رُمِىَ بِهِ اِلى غايَتَىِ الاْيجازِ وَ الْفَصاحَةِ. اَرادَ اَنّى كُنْتُ اُعْطى خَبَرَهُ (صَلَّى‌اللّهُ‌عَلَيْهِ‌وَآلِهِ) مِنْ بَدْءِ خُرُوجى اِلى اَنِ انْتَهَيْتُ اِلى هذَا الْمَوْضِع ِ. فَكَنى عَنْ ذلِكَ بِهذِهِ الْكِنايَةِ الْعَجيبَةِ.
کلام آن حضرت: «فَأطَاُ ذِکرَه» سخنی‌ است در نهایت اختصار و فصاحت. منظور حضرت این است که من از ابتدای‌ بیرون شدنم از مکه تا رسیدن به منطقه عرج از آن حضرت (صلّی‌اللّه‌علیه‌وآله) خبر می‌ گرفتم. و از آن معنی‌ با این کنایه شگفت یاد کرده است.





جعبه ابزار