بدن (فقه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بدن به معنای اندام و تن
انسان یا
حیوان می باشد که
در باب هاى
طهارت،
صلاة،
حج،
تجارت،
نکاح،
صید و ذباحه و
حدود از آن سخن رفته است.
۱)
مستحب است هنگام
تخلی، تمام بدن از دید
ناظر محترم، مخفى باشد.
۲)رو و پشت به
قبله قرار دادن
مقادیم بدن (
سینه، شکم و ران ها) هنگام تخلّى
حرام است.
هنگام
غسل- اعم از
ترتیبی و
ارتماسی- باید
آب به تمام بدن برسد و کشیدن دست بر بدن
در غسل، مستحب است.
به
قول مشهور مس خطّ
قرآن،
اسماء خداوند،
پیامبر ان و
ائمه‌ی معصومین علیهم السّلام؛
یعنى رساندن جایى از بدن به آنها براى کسى که طهارت (
وضو یا غسل) ندارد، حرام است.
بدن
میت، پس از
مرگ و سرد شدن،
نجس مى‌باشد و
نجاست آن
قبل از سرد شدن، محلّ خلاف است. اکثر فقها قائل به طهارت آن هستند.
البتّه پس از اتمام
غسل میت، پاک مى‌گردد.
مسّ بدن مرده‌ی آدمى، پس از سرد شدن، موجب
غسل مس میت مى‌گردد.
در اینکه پاک بودن تمامى بدن میّت از نجاستى که
عارض آن شده پیش از غسل میّت، واجب است، یا پاک بودن هر عضو
قبل از غسل همان عضو،
واجب است و یا پاک شدن آن همراه غسل میّت، کافى است، محلّ بحث مى‌باشد.
سرتاسرى (
ازار)
در کفن باید تمام بدن میّت را بپوشاند.
تمام بدن کفّار غیر اهل کتاب و نیز بنابر قول مشهور، کفّار
اهل کتاب، حتّى
مو و
ناخن آنها نجس است.
واجب است
در نماز، جلوى بدن به سمت
قبله باشد.
بر زن واجب است
در نماز، تمام بدن خود را- جز
وجه و کفّین و قدمین، با اختلافى که
در مورد
باطن قدمین (کف
پا) وجود دارد- بپوشاند.
در غیر
نماز نیز- جز براى
همسر و دیگر
محارم-
حکم چنین است.
آرامش بدن
در اذکار و افعال واجب
نماز، واجب است و
در اذکار مستحب آن، اختلاف مى‌باشد.
مستحب است
در حال قیام، سنگینى بدن روى هر دو پا باشد.
استطاعت بدنی به معناى توانایى داشتن و سلامت جسمانى از انواع
استطاعت است.
نظافت بدن به استعمال
نوره و مانند آن پیش از
احرام، مستحب است.
مستحب است
حاجی پیش از
سعی، از آب
زمزم بنوشد و مقدارى نیز بر بدنش بریزد.
بدن انسان،
مال محسوب نمى‌شود؛ ازاین‌رو خرید و فروش آن
جایز نیست.
زن و
شوهر مى‌توانند به تمام بدن یکدیگر
نگاه کنند.
انسان مى‌تواند بدون
قصد لذّت بجز عورت به بدن محارم خود نگاه کند چنان‌که این حکم درباره‌ی نگاه هر یک از مرد و زن به
همجنس خود، جارى است.
رو به
قبله بودن قسمت جلوى بدن حیوان، هنگام
ذبح یا
نحر، واجب است.
حیوان
حلال گوشت ى که به‌طور
صحیح، ذبح یا نحر شده گوشتش
حلال و بدنش پاک است؛
اگر حیوان
حرام گوشت ى- بجز
سگ و
خوک- ذبح شرعى شود، گوشتش حرام، لیکن به قول مشهور، بدنش پاک است.
حد تازیانه- بجز
سر، صورت و
عورت- بر تمام بدن
مردزنا کار، توزیع مى‌شود و بر یک عضو، متمرکز نمى‌شود.
در کلمات فقها از واجباتى که متعلّق آنها بدن انسان است، مانند
نماز، به
واجبات بدنی،
در مقابل واجبات مالی، تعبیر شده است.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۲، ص۸۰ - ۸۲.
