• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

کلمات فارسی قرآن

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


کلمات فارسی قرآن، کلماتی از قرآن ، به لغت فارسی را می‌گویند.


زبان فارسی، زبان آریایی و به عقیده زبان شناسان از خانواده زبان‌های هندی اروپایی است.

از مجموعه کلمات قرآن که به زبان فارسی منسوب است و شاید بعضی از این کلمات در زبان‌های دیگر نیز رایج بوده است، می‌توان کلمات ذیل را برشمرد:
۱. استبرق: دیبای حریر : (ویلبسون ثیابا خضرا من سندس واستبرق)
[۱] انسان/سوره۷۶، آیه۲۱.    

[۲] کهف/سوره۱۸، آیه۳۱.    
[۳] دخان/سوره۴۴، آیه۵۳.    
[۴] رحمن/سوره۵۵، آیه۵۴.    
.
[۵] دخان/سوره۴۴، آیه۵۳.    
[۶] رحمن/سوره۵۵، آیه۵۴.    
[۷] انسان/سوره۷۶، آیه۲۱.    

۲. سجیل: سنگ و گل : (وامطرنا علیها حجارة من سجیل منضود)
[۸] هود/سوره۱۱، آیه۸۲.    
[۹] حجر/سوره۱۵، آیه۷۴.    
[۱۰] فیل/سوره۱۰۵، آیه۴.    
؛
[۱۱] حجر/سوره۱۵، آیه۷۴.    
[۱۲] فیل/سوره۱۰۵، آیه۴.    

۳. کورت: غورت، غروب کرد: (اذا الشمس کورت)
[۱۳] تکویر/سوره۸۱، آیه۱.    
؛
۴. مقالید: کلیدها: (له مقالید السماوات والارض)
[۱۴] زمر/سوره۳۹، آیه۶۳.    
[۱۵] شوری/سوره۴۲، آیه۱۲.    
[۱۶] شوری/سوره۴۲، آیه۱۲.    

۵. اباریق: کوزه‌ها: (باکواب واباریق وکاس من معین)
[۱۷] واقعه/سوره۵۶، آیه۱۸.    
؛
۶. بیع: کلیساها: (ولولا دفع الله الناس بعضهم ببعض لهدمت صوامع وبیع وصلوات…)
[۱۸] حج/سوره۲۲، آیه۴۰.    
؛
۷. تنور: تنور : (فاذا جاء امرنا وفار التنور)
[۱۹] مؤمنون/سوره۲۳، آیه۲۷.    
[۲۰] هود/سوره۱۱، آیه۴۰.    
[۲۱] هود/سوره۱۱، آیه۴۰.    
؛
۸. جهنم : دوزخ (در قرآن کریم ۷۷ مرتبه تکرار شده است)؛
۹. دینار : پول زر : (ومنهم من ان تامنه بدینار لا یؤده الیک)
[۲۲] آل عمران/سوره۳، آیه۷۵.    
؛
۱۰. رس: هر چیز کنده شده مانند چاه و گور : (وعادا وثمود واصحاب الرس)
[۲۳] فرقان/سوره۲۵، آیه۳۸.    
؛
۱۱. روم : نام کشور یا سرزمینی که رومیان بر آن حکومت می‌کردند: (غلبت الروم فی ادنی الارض)
[۲۴] روم/سوره۳۰، آیه۲.    
[۲۵] روم/سوره۳۰، آیه۳.    
؛
۱۲. زنجبیل : گیاهی خوشبو: (ویسقون فیها کاسا کان مزاجها زنجبیلا)
[۲۶] انسان/سوره۷۶، آیه۱۷.    
؛
۱۳. سجین : سنگ و گل: (کلا ان کتاب الفجار لفی سجین)
[۲۷] مطففین/سوره۸۳، آیه۷.    
؛
۱۴. سقر: دوزخ: (یوم یسحبون فی النار علی وجوههم ذوقوا مس سقر)
[۲۸] قمر/سوره۵۴، آیه۴۸.    
[۲۹] مدثر/سوره۷۴، آیه۲۶.    
[۳۰] مدثر/سوره۷۴، آیه۲۷.    
[۳۱] مدثر/سوره۷۴، آیه۴۲.    
[۳۲] مدثر/سوره۷۴، آیه۲۶.    
[۳۳] مدثر/سوره۷۴، آیه۲۷.    
[۳۴] مدثر/سوره۷۴، آیه۴۲.    
؛
۱۵. سلسبیل : نرم و روان و آب گوارا: (عینا فیها تسمی سلسبیلا)
[۳۵] انسان/سوره۷۶، آیه۱۸.    
؛
۱۶. سندس: ابریشم ، دیبا: (ویلبسون ثیابا خضرا من سندس واستبرق)
[۳۶] کهف/سوره۱۸، آیه۳۱.    
؛
۱۷. قرطاس: کاغذ : (ولو نزلنا علیک کتابا فی قرطاس)
[۳۷] انعام/سوره۶، آیه۷.    
[۳۸] انعام/سوره۶، آیه۹۱.    
[۳۹] انعام/سوره۶، آیه۹۱.    
؛
۱۸. اقفال: جمع قفل: (افلا یتدبرون القرآن‌ام علی قلوب اقفالها)
[۴۰] محمد/سوره۴۷، آیه۲۴.    
؛
۱۹. کافور : گیاهی خوشبو: (ان الابرار یشربون من کاس کان مزاجها کافورا)
[۴۱] انسان/سوره۷۶، آیه۵.    
؛
۲۰. کنز: گنج: (لولا انزل علیه کنز او جاء معه ملک)
[۴۲] هود/سوره۱۱، آیه۱۲.    
[۴۳] کهف/سوره۱۸، آیه۸۲.    
[۴۴] فرقان/سوره۲۵، آیه۸.    
[۴۵] کهف/سوره۱۸، آیه۸۲.    
[۴۶] فرقان/سوره۲۵، آیه۸.    
؛
۲۱. مجوس : گبرها: (ان الذین آمنوا والذین هادوا والصابئین والنصاری والمجوس)
[۴۷] حج/سوره۲۲، آیه۱۷.    
؛
۲۲. یاقوت : معرب یاکند و نوعی سنگ قیمتی: (کانهن الیاقوت والمرجان)
[۴۸] رحمن/سوره۵۵، آیه۵۸.    
؛
۲۳. مرجان : (یخرج منهما اللؤلؤ والمرجان)
[۴۹] رحمن/سوره۵۵، آیه۲۲.    
[۵۰] رحمن/سوره۵۵، آیه۵۸.    
؛
۲۴. مسک: مشک : (ختامه مسک)
[۵۱] مطففین/سوره۸۳، آیه۲۶.    
؛
۲۵. وردة: گلگون: (فاذا انشقت السماء فکانت وردة کالدهان)
[۵۲] رحمن/سوره۵۵، آیه۳۷.    
؛
۲۶. هود : قوم یهود : (وقالوا لن یدخل الجنة الا من کان هودا او نصاری)
[۵۳] بقره/سوره۲، آیه۱۱۱.    
[۵۴] بقره/سوره۲، آیه۱۳۵.    
[۵۵] بقره/سوره۲، آیه۱۴۰.    
؛
۲۷. یهود: (وقالت الیهود…).
[۵۶] بقره/سوره۲، آیه۱۱۳.    

نویسنده کتاب القرائات القرآنیه کلمات ذیل را بی هیچ اختلافی فارسی می‌داند:
دین ؛ جهنم ؛ دینار ؛ کنز ؛ تنور ؛ سجیل ؛ سرادق ( دهلیز )؛ سندس ؛ بیع ؛ مقالید؛ برزخ؛ یاقوت؛ اباریق؛ زنجبیل؛ کورت؛ مسک .
و اما کلمات ذیل را جزو آن دسته کلمات فارسی می‌داند که دیدگاه‌های ضعیفی در مخالفت با آن نقل شده است:
استبرق؛ سجیل (گل)؛ اقفال؛ کافور.
[۵۷] سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، المتوکلی فیما ورد فی القرآن باللغات، ص۶۷-۹۰.
[۵۸] شاهین، عبد الصبور، القراءات القرآنیة فی ضوء علم اللغة الحدیث، ص۳۱۹.
[۵۹] سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۱۳۰.    
[۶۰] سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۱۲۵.    
[۶۱] عبد الرحیم، عبد الجلیل، لغة القرآن الکریم، ص۱۸۶.
[۶۲] قلعه جی، محمدرواس، لغة القرآن الکریم، ص۱۹-۳۰.


۱. ↑ انسان/سوره۷۶، آیه۲۱.    
۲. ↑ کهف/سوره۱۸، آیه۳۱.    
۳. ↑ دخان/سوره۴۴، آیه۵۳.    
۴. ↑ رحمن/سوره۵۵، آیه۵۴.    
۵. ↑ دخان/سوره۴۴، آیه۵۳.    
۶. ↑ رحمن/سوره۵۵، آیه۵۴.    
۷. ↑ انسان/سوره۷۶، آیه۲۱.    
۸. ↑ هود/سوره۱۱، آیه۸۲.    
۹. ↑ حجر/سوره۱۵، آیه۷۴.    
۱۰. ↑ فیل/سوره۱۰۵، آیه۴.    
۱۱. ↑ حجر/سوره۱۵، آیه۷۴.    
۱۲. ↑ فیل/سوره۱۰۵، آیه۴.    
۱۳. ↑ تکویر/سوره۸۱، آیه۱.    
۱۴. ↑ زمر/سوره۳۹، آیه۶۳.    
۱۵. ↑ شوری/سوره۴۲، آیه۱۲.    
۱۶. ↑ شوری/سوره۴۲، آیه۱۲.    
۱۷. ↑ واقعه/سوره۵۶، آیه۱۸.    
۱۸. ↑ حج/سوره۲۲، آیه۴۰.    
۱۹. ↑ مؤمنون/سوره۲۳، آیه۲۷.    
۲۰. ↑ هود/سوره۱۱، آیه۴۰.    
۲۱. ↑ هود/سوره۱۱، آیه۴۰.    
۲۲. ↑ آل عمران/سوره۳، آیه۷۵.    
۲۳. ↑ فرقان/سوره۲۵، آیه۳۸.    
۲۴. ↑ روم/سوره۳۰، آیه۲.    
۲۵. ↑ روم/سوره۳۰، آیه۳.    
۲۶. ↑ انسان/سوره۷۶، آیه۱۷.    
۲۷. ↑ مطففین/سوره۸۳، آیه۷.    
۲۸. ↑ قمر/سوره۵۴، آیه۴۸.    
۲۹. ↑ مدثر/سوره۷۴، آیه۲۶.    
۳۰. ↑ مدثر/سوره۷۴، آیه۲۷.    
۳۱. ↑ مدثر/سوره۷۴، آیه۴۲.    
۳۲. ↑ مدثر/سوره۷۴، آیه۲۶.    
۳۳. ↑ مدثر/سوره۷۴، آیه۲۷.    
۳۴. ↑ مدثر/سوره۷۴، آیه۴۲.    
۳۵. ↑ انسان/سوره۷۶، آیه۱۸.    
۳۶. ↑ کهف/سوره۱۸، آیه۳۱.    
۳۷. ↑ انعام/سوره۶، آیه۷.    
۳۸. ↑ انعام/سوره۶، آیه۹۱.    
۳۹. ↑ انعام/سوره۶، آیه۹۱.    
۴۰. ↑ محمد/سوره۴۷، آیه۲۴.    
۴۱. ↑ انسان/سوره۷۶، آیه۵.    
۴۲. ↑ هود/سوره۱۱، آیه۱۲.    
۴۳. ↑ کهف/سوره۱۸، آیه۸۲.    
۴۴. ↑ فرقان/سوره۲۵، آیه۸.    
۴۵. ↑ کهف/سوره۱۸، آیه۸۲.    
۴۶. ↑ فرقان/سوره۲۵، آیه۸.    
۴۷. ↑ حج/سوره۲۲، آیه۱۷.    
۴۸. ↑ رحمن/سوره۵۵، آیه۵۸.    
۴۹. ↑ رحمن/سوره۵۵، آیه۲۲.    
۵۰. ↑ رحمن/سوره۵۵، آیه۵۸.    
۵۱. ↑ مطففین/سوره۸۳، آیه۲۶.    
۵۲. ↑ رحمن/سوره۵۵، آیه۳۷.    
۵۳. ↑ بقره/سوره۲، آیه۱۱۱.    
۵۴. ↑ بقره/سوره۲، آیه۱۳۵.    
۵۵. ↑ بقره/سوره۲، آیه۱۴۰.    
۵۶. ↑ بقره/سوره۲، آیه۱۱۳.    
۵۷. ↑ سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، المتوکلی فیما ورد فی القرآن باللغات، ص۶۷-۹۰.
۵۸. ↑ شاهین، عبد الصبور، القراءات القرآنیة فی ضوء علم اللغة الحدیث، ص۳۱۹.
۵۹. ↑ سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۱۳۰.    
۶۰. ↑ سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۱۲۵.    
۶۱. ↑ عبد الرحیم، عبد الجلیل، لغة القرآن الکریم، ص۱۸۶.
۶۲. ↑ قلعه جی، محمدرواس، لغة القرآن الکریم، ص۱۹-۳۰.


فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «کلمات فارسی قرآن».    




جعبه ابزار