چهل سالگی (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

انسان بهترین خلق خدا است تا جایی که خدا به خاطر خلقت انسان خود را ستایش کرده است. انسان وقتی به چهل سالگی می‌رسد ویژگی‌هایی دارد که آنها را بیان می‌کنیم.

---

احساس نیاز بیش‌تر انسان مؤمن به راز و نیاز با خداوند در چهل سالگی بیشتر است:
و وصینا الانسـن بولدیه احسـنا... حتی اذا بلغ اشده وبلغ اربعین سنة قال رب اوزعنی ان اشکر نعمتک التی انعمت علی وعلی ولدی وان اعمل صــلحا ترضـیه واصلح لی فی ذریتی انی تبت الیک وانی من المسلمین.
ما به انسان توصیه کردیم که به پدر و مادرش نیکی کند، مادرش او را با ناراحتی حمل می‌کند و با ناراحتی بر زمین می‌گذارد و دوران حمل و از شیر بازگرفتنش سی ماه است تا زمانی که به کمال قدرت و رشد برسد و به چهل سالگی بالغ گردد می‌گوید: «پروردگارا! مرا توفیق ده تا شکر نعمتی را که به من و پدر و مادرم دادی بجا آورم و کار شایسته‌ای انجام دهم که از آن خشنود باشی، و فرزندان مرا صالح گردان من به سوی تو باز می‌گردم و توبه می‌کنم، و من از مسلمانانم!»

---

خلق و خوی انسانی در چهل سالگی استحکام پیدا می‌کند:
و وصینا الانسـن بولدیه احسـنا... حتی اذا بلغ اشده وبلغ اربعین سنة قال رب اوزعنی ان اشکر نعمتک التی انعمت علی و علی ولدی و ان اعمل صــلحا ترضـیه و اصلح لی فی ذریتی انی تبت الیک وانی من المسلمین.
تا زمانی که به کمال قدرت و رشد برسد و به چهل سالگی بالغ گردد می‌گوید: «پروردگارا! مرا توفیق ده تا شکر نعمتی را که به من و پدر و مادرم دادی بجا آورم و کار شایسته‌ای انجام دهم که از آن خشنود باشی، و فرزندان مرا صالح گردان من به سوی تو بازمی گردم و توبه می‌کنم، و من از مسلمانانم!»
با توجه به این که «بلغ اشده» چهل سالگی باشد و «بلغ اربعین سنة...» بیان یا تاکید برای زمان «اشده» باشد، چنین برداشت شده است.

---

چهل سالگی، زمانی سزاوار برای درخواست توفیق انسان مؤمن از پروردگار جهت اعمال صالح است:
و وصینا الانسـن بولدیه احسـنا... حتی اذا بلغ اشده وبلغ اربعین سنة قال رب اوزعنی ان اشکر نعمتک... وان اعمل صــلحا ترضـیه...
تا زمانی که به کمال قدرت و رشد برسد و به چهل سالگی بالغ گردد می‌گوید: «پروردگارا! مرا توفیق ده تا شکر نعمتی را که به من و پدر و مادرم دادی بجا آورم و کار شایسته‌ای انجام دهم که از آن خشنود باشی، و فرزندان مرا صالح گردان من به سوی تو بازمی گردم و توبه می‌کنم، و من از مسلمانانم!»

---

چهل سالگی، زمانی شایسته برای توبه انسان مؤمن و اظهار تسلیم در برابر پروردگار است:
و وصینا الانسـن بولدیه احسـنا... حتی اذا بلغ اشده وبلغ اربعین سنة قال رب... وان اعمل صــلحا ترضـیه... انی تبت الیک وانی من المسلمین.
و فرزندان مرا صالح گردان من به سوی تو بازمی گردم و توبه می‌کنم، و من از مسلمانانم!»

---

چهل سالگی، زمانی شایسته برای دعا و راز و نیاز انسان مؤمن به درگاه پروردگار می‌باشد:
و وصینا الانسـن بولدیه احسـنا... حتی اذا بلغ اشده وبلغ اربعین سنة قال رب اوزعنی ان اشکر نعمتک التی انعمت علی وعلی ولدی وان اعمل صــلحا ترضـیه واصلح لی فی ذریتی انی تبت الیک وانی من المسلمین.
زمانی که به کمال قدرت و رشد برسد و به چهل سالگی بالغ گردد می‌گوید: «پروردگارا! مرا توفیق ده تا شکر نعمتی را که به من و پدر و مادرم دادی بجا آورم و کار شایسته‌ای انجام دهم که از آن خشنود باشی، و فرزندان مرا صالح گردان من به سوی تو باز می‌گردم و توبه می‌کنم، و من از مسلمانانم!»
چهل سالگی، زمانی شایسته برای انسان مؤمن در دعا و درخواست اصلاح از پروردگار برای نسل و ذریه خود است:
و وصینا الانسـن بولدیه احسـنا... حتی اذا بلغ اشده وبلغ اربعین سنة قال رب اوزعنی ان اشکر نعمتک... واصلح لی فی ذریتی...
فرزندان مرا صالح گردان من به سوی تو باز می‌گردم.

---

چهل سالگی، زمانی شایسته برای سپاس انسان مؤمن از نعمات الهی است:
و وصینا الانسـن بولدیه احسـنا... حتی اذا بلغ اشده وبلغ اربعین سنة قال رب اوزعنی ان اشکر نعمتک التی انعمت علی وعلی ولدی...
پروردگارا! مرا توفیق ده تا شکر نعمتی را که به من و پدر و مادرم دادی بجا آورم

---

کمال رای و عقل انسانی در چهل سالگی استحکام پیدا می‌کند:
و وصینا الانسـن بولدیه احسـنا... حتی اذا بلغ اشده وبلغ اربعین سنة قال رب اوزعنی ان اشکر...
زمانی که به کمال قدرت و رشد برسد و به چهل سالگی بالغ گردد.
جمله «بلغ اربعین سنة» بیان یا تاکید برای «بلغ اشده» و مقصود از «اشد» کمال رای و عقل است و چهل سالگی به طور عادی ملازم با کمال عقل است.

---

چهل سالگی، زمانی شایسته برای یادآوری والدین است:
و وصینا الانسـن بولدیه احسـنا... حتی اذا بلغ اشده وبلغ اربعین سنة قال رب اوزعنی ان اشکر نعمتک التی انعمت علی وعلی ولدی...
تا زمانی که به کمال قدرت و رشد برسد و به چهل سالگی بالغ گردد می‌گوید: «پروردگارا! مرا توفیق ده تا شکر نعمتی را که به من و پدر و مادرم دادی بجا آورم.

---