نَتْن (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نَتْن (مثل عقل، به فتح نون و سکون تاء) از
واژگان نهج البلاغه به معنای بدبو شدن است.
این واژه فقط دو بار در
نهج آمده است.
نَتْن به معنای بدبو شدن آمده است.
برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:
امام علی (علیه‌السلام) درباره
انسان فرموده:
«مِسْكينٌ ابْنُ آدَمَ: مَكْتومُ الاَْجَلِ، مَكْنونُ الْعِلَلِ... وَ تَقْتُلُهُ الشَّرْقَةُ، وَ تُنْتِنُهُ الْعَرْقَةُ.» «
انسان موجود بی‌چاره‌ای است اجلش پوشیده است نمی‌داند کسی خواهد
مرد، امراضش پنهان است نمی‌داند از کجا می‌آید و جرعه
آب گلوگیر، او را می‌کشد، و
عرق کردن بدبویش می‌کند.»
درباره
بصره به اهل بصره فرموده:
«بِلادُكُمْ أَنْتَنُ بِلادِ اَللَّهِ تُرْبَةً أَقْرَبُها مِنَ اَلْماءِ وَ أَبْعَدُها مِنَ اَلسَّماءِ.» «دیار شما بدبوترین دیار خداست از
حیث خاک، نزدیک‌ترین آن به آب (و مورد جذر و مدّ است) و دورترین آن از
آسمان است.»
بعضی از این کلمات راجع به وضع جغرافیائی بصره است و بعضی‌ها ظاهرا مقطعی و نسبت به وضع آن روز است، چنانکه بعد از این جمله فرموده:
«وَ بِها تِسْعَةُ أَعْشارِ اَلشَّرِّ» و به
ابن عباس می‌نویسد:
«وَ اِعْلَمْ أَنَّ اَلْبَصْرَةَ مَهْبِطُ إِبْلِيسَ» رجوع شود به «بصره»
واژه نتن فقط دو بار در «نهج‌البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «نتن»، ج۲، ص۱۰۱۱.
