• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

نجش

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


نجش به این معناست که شخص بدون قصد خریدن قیمت متاع را زیاد کند تا دیگری بشنود و آن را به مبلغ بیشتری بخرد.



در لغت به فتح نون و جیم یا به سکون جیم به برانگیختن شکار گفته می‌شود، «تنفیر الوحش».
[۱] لسان العرب، ماده «نجش»، ج۶، ص۳۵۱.    
[۲] مجمع البحرین، ج۴، ص۲۷۳.    
[۳] مصباح المنیر، ج۲، ص۱۵۳.



در اصطلاح این است که شخص بدون قصد خریدن قیمت متاع را زیاد کند تا دیگری بشنود و آن را به مبلغ بیشتری بخرد، خواه قبلاً با بایع تبانی و توافق نموده باشد و خواه ننموده باشد. یا بر اثر توافق قبلی با بایع متاع را به منظور تبلیغ، ستایش و تعریف کند.
و به عبارت دیگر نجش این است که شخص ثمن را زیاد کند نه از جهت میل و رغبت خود در خریدن آن بلکه برای افزودن رغبت دیگری و فریب خوردن وی.


مشهور بین امامیه آن است که نجش فی الجمله حرام است بلکه برخی دعوی اجماع کرده‌اند.
[۴] متاجر شیخ انصاری، ص۵۵.    
[۵] حداق الناضره، ج۵، ص۱۰.

نجش در نظر شافعی چنان‌که از کتاب الام و مغنی المحتاج استفاده می‌شود حرام است.
و همچنین ابن قدامه در کتاب المغنی آن را منهی‌عنه و حرام دانسته است.
و در کتاب الهدایه (فقه حنفی) آن را مکروه معرفی کرده است.

۳.۱ - دلیل حکم نجش


دلیل این حکم حدیث نبوی است بدین تعبیر: «لا تناجشوا».
[۶] الام، ج۳، ص۹۱.
[۷] مغنی المحتاج، ج۲، ص۳۷.
[۸] الهدایه شرح بدایة المبتدی، ج۳، ص۵۳.
[۹] المغنی ابن قدامه، ج۴، ص۱۶۰.


 
۱. ↑ لسان العرب، ماده «نجش»، ج۶، ص۳۵۱.    
۲. ↑ مجمع البحرین، ج۴، ص۲۷۳.    
۳. ↑ مصباح المنیر، ج۲، ص۱۵۳.
۴. ↑ متاجر شیخ انصاری، ص۵۵.    
۵. ↑ حداق الناضره، ج۵، ص۱۰.
۶. ↑ الام، ج۳، ص۹۱.
۷. ↑ مغنی المحتاج، ج۲، ص۳۷.
۸. ↑ الهدایه شرح بدایة المبتدی، ج۳، ص۵۳.
۹. ↑ المغنی ابن قدامه، ج۴، ص۱۶۰.



جابری عرب‌لو، محسن، فرهنگ فقه اصطلاحات اسلامی، ص۱۷۲-۱۷۳.




جعبه ابزار