لَهْث (مفرداتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
لَهْث (به فتح لام و سکون هاء) از
واژگان قرآن کریم به معنای آن است که
سگ از
عطش زبانش را بیرون آورد.
لَهْث آن است که
سگ از
عطش زبانش را بیرون آورد؛ چنانکه در
مفردات و
مجمع گفته است.
در
قاموس و
اقرب گفته: «لهث الکلب و غیره» سگ و غیر سگ زبانش را با تنفس شدید از جهت عطش یا
رنج یا
خستگی بیرون آورد.
(فَمَثَلُهُ کَمَثَلِ الْکَلْبِ اِنْ تَحْمِلْ عَلَیْهِ یَلْهَثْ اَوْ تَتْرُکْهُ یَلْهَثْ ذلِکَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذِینَ کَذَّبُوا بِآیاتِنا...) یعنی: «حکایت او حکایت سگ است که اگر بر آن
حمله کنی زبانش را بیرون آورد و اگر ترکش کنی باز زبانش را بیرون میآورد، این مثل آنان است که
آیات ما را
تکذیب کردهاند».
ظاهرا مراد آنست: همانطور که سگ زبانش را با دم زدن شدید بیرون میکند خواه او را بزنی یا نزنی، آن شخص هم خواستش
هوای نفس است خواه وسائل
توفیق در اختیارش باشد یا نباشد، مکذّبین هم عادتشان همان است خواه هدایتشان کنی یا نکنی. و اللّه اعلم.
قرشی بنابی، علیاکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "لهث"، ج۶، ص۲۱۰.