• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قُرَیْش (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





قُرَیْش (به ضم قاف و فتح راء و سکون یاء) از واژگان قرآن کریم نام قبیله بزرگی از عرب که رسول خدا (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) از تیره بنی‌هاشم از همان قبیله است. این کلمه یک بار بیشتر در قرآن نیامده است.



قُرَیْش: نام قبیله بزرگی از عرب که رسول خدا (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) از تیره بنی‌هاشم از همان قبیله است.
در اقرب الموارد گوید: اگر از «قریش» حیّ و تیره اراده شود منصرف باشد و اگر قبیله مراد باشد به جهت تانیث و علمیّت غیر منصرف است.


(لِاِیلافِ‌ قُرَیْشٍ‌ • اِیلافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتاءِ وَ الصَّیْفِ...) «و برای الفت دادن و محترم کردن قریش که الفت دادن آنها در مسافرت زمستان و تابستان باشد».


این کلمه یک بار بیشتر در قرآن نیامده است.


۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۳۰۶.    
۲. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۱۵۰.    
۳. شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۴، ص۱۵۰.    
۴. قریش/سوره۱۰۶، آیه۱-۲.    
۵. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۳۶۵.    
۶. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۶۲۸.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۸۲۹.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۲۹۵.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "قریش"، ج۵، ص۳۰۶.    






جعبه ابزار