• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

فَنَن (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: فَنَن (قاموس قرآن (جلد ۵))
مقالات مرتبط: أَفْنان (لغات‌قرآن)، شاخه.


فَنَن (به فتح فاء و نون) از واژگان قرآن کریم به معنای شاخه درخت است، و جمع آن اَفْنان (به فتح الف و سکون فاء) می‌باشد، که اين كلمه يكبار بيشتر در قرآن نيامده است.


فَنَن:
[۱] قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۲۰۵.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۴۵.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۲۹۴.    
(بر وزن فَرَس) شاخه درخت است.
طبرسی، شاخه سبز برگ،
[۴] طبرسی، مجمع البیان، ج۹، ص۳۱۴.    
و اقرب، شاخه راست گفته است.
[۵] شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ذیل واژه «فنن».

جمع آن اَفْنان است‌.
[۶] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۴۵.    


(وَ لِمَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ جَنَّتانِ‌ ... ذَواتا أَفْنانٍ‌)
[۷] رحمن/سوره۵۵، آیه۴۶-۴۸.    
(ذَواتا أَفْنانٍ) وصف‌ (جَنَّتانِ) است، يعنى: «آن دو بهشت داراى شاخه‌هاست».
ممكن است‌ (أَفْنانٍ) جمع فنّ باشد، كه به معنى نوع است، يعنى: «آن دو بهشت داراى انواع [نعمت [|نعمت‌ها]] هستند».
[۸] علامه طباطبایی، سیدمحمدحسین، المیزان، ج۱۹، ص۱۰۹.    
[۹] علامه طباطبایی، سیدمحمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۸۴.    
[۱۰] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۳، ص۱۶۳.    


اين كلمه يكبار بيشتر در قرآن نيامده است.

۱. ↑ قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۲۰۵.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۴۵.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۲۹۴.    
۴. ↑ طبرسی، مجمع البیان، ج۹، ص۳۱۴.    
۵. ↑ شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ذیل واژه «فنن».
۶. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۴۵.    
۷. ↑ رحمن/سوره۵۵، آیه۴۶-۴۸.    
۸. ↑ علامه طباطبایی، سیدمحمدحسین، المیزان، ج۱۹، ص۱۰۹.    
۹. ↑ علامه طباطبایی، سیدمحمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۸۴.    
۱۰. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۳، ص۱۶۳.    


قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "فنن"، ج۵، ص۲۰۵.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره الرحمن
جعبه ابزار