غَیابَة (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
غَیابَة (به فتح غین) از
واژگان قرآن کریم به معنای قعر است.
اين لفظ دو بار در
قرآن آمده است.
غَیابَة به معنای قعر است.
به مواردی از
غَيابة که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(لا تَقْتُلُوا يُوسُفَ وَ أَلْقُوهُ فِي غَيابَتِ الْجُبِّ ...) «
یوسف را نكشيد و او را به قعر فلان
چاه افكنيد.»
طبرسی فرمود: هر چه درون آن باشى و تو را بپوشاند، آن را غيابت گويند.
غيابت بئر شبيه طاقچه‌ای است در چاه، بالاى
آب چاه می‌باشد.
پس غيابت به معنى قعر يا به معنى گودالى است در درون چاه بالاى
آب قرار دارد.
(فَلَمَّا ذَهَبُواْ بِهِ وَ أَجْمَعُواْ أَن يَجْعَلُوهُ فِي غَيَابَةِ) (هنگامى كه او را با خود بردند و به اتفاق تصميم گرفتند وى را در مخفى‌گاه چاه قرار دهند.)
اين لفظ دو بار در قرآن آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «غیابة»، ج۵، ص۱۳۷.
