غَوْراً (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
غَوْراً:(إِنْ أَصْبَحَ ماؤُكُمْ غَوْرًا) «غَوْراً» (به فتح غین و سکون واو) به معنای فرو رفتن است.
در
آیه مورد بحث
خداوند با
ذکر يک مصداق، مردم غافل را از
رحمت عام خود آگاه مى‌كند، مى‌فرمايد: به آن‌ها بگو به من
خبر دهيد اگر آب‌هاى مورد استفاده شما در
زمین فرورود چه كسى مى‌تواند
آب جارى در دسترس شما قرار دهد؟ مى‌دانيم زمين از دو قشر مختلف تشكيل شده: «قشر نفوذپذير» كه آب را در خود فرومى‌برد و در زير آن «قشر نفوذناپذير» است كه آب را در آن‌جا نگاه مى‌دارد. تمام چشمه‌ها، چاه‌ها، قنات‌ها از
برکت اين تركيب خاص به وجود آمده، زيرا اگر تمام روى زمين تا اعماق زياد قشر نفوذپذير بود آب‌ها چنان در زمين فرومى‌رفتند كه هرگز دست كسى به دامانشان نمى‌رسيد و اگر همه نفوذناپذير بودند آب‌ها روى زمين مى‌ايستادند و تبديل به يک باتلاق مى‌شدند، يا بزودى به درياها مى‌ريختند و به اين ترتيب تمام ذخاير زيرزمينى آب از دست مى‌رفت.
به موردی از کاربرد «غٰارِ» در قرآن، اشاره می‌شود:
(قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ ماؤُكُمْ غَوْرًا فَمَن يَأْتيكُم بِماء مَّعينٍ) «بگو: به من خبر دهيد اگر آب‌هاى سرزمين شما در زمين فرو رود، چه كسى آب جارى و گوارا در دسترس شما قرار مى‌دهد؟!»
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرمایند:
(قُلْ أَ رَأَيْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ ماؤُكُمْ غَوْراً فَمَنْ يَأْتيكُمْ بِماءٍ مَعينٍ) کلمه غور به معناى فرو رفتن آب در زمين است، و منظور از اين
مصدر اسم فاعل - غائر - است، و كلمه معين به معناى آب جارى در روى زمين است. و معناى آيه اين است كه مرا خبر دهيد اگر آب شما به زمين فرو رود، و روى زمين آبى نماند، چه كسى است كه در روى زمين برايتان آب جارى سازد؟ در اين باره رواياتى است كه آيه شريفه را بر ولايت
علی (علیه‌السلام) و دشمنى آن جناب تطبيق مى‌كند، كه البته منظور از آن‌ها
تفسیر نيست بلكه تطبيق كلى بر مصداق است.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «غورا»، ج۳، ص ۳۷۱.
