عِماد (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عِماد (به کسر عین) از
قرآن کریم به معنای ستون و ابنيه رفيعه است.
عِماد به معنای ستون است.
ايضا به معنى ابنيه رفيعه آمده در اين صورت مفردش
عماده است.
عماد به معنى ستون جمعش
عَمدَ (بر وزن فَرَس و عُنُق) است ولى در
قرآن بر وزن فَرَس آمده است.
به مواردی از
عِماد که در
قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(أَ لَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعادٍ - إِرَمَ ذاتِ الْعِمادِ - الَّتِي لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُها فِي الْبِلادِ) (آيا نديدى
پروردگارت با
قوم «عاد» چه كرد؟! و با آن شهر با عظمت «ارَم». كه مانندش در شهرها آفريده نشده بود!)
احتمال قوى آن است كه «
العِماد» در
آیه به معنى كاخ‌هاى بلند است.
(خدا همان كسى است كه آسمان‌ها را، بدون ستون‌هايى كه بتوانيد آنها را ببينيد، برافراشت.)
(خَلَقَ السَّماواتِ بِغَيْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَها) يعنى: «آسمان‌ها را بى‌ستون بالا برد و آفريد»
ممكن است (تَرَوْنَها) جمله مستقل باشد.
مى‌بينيد كه بى‌ستون‌اند و ممكن است قيد عَمَدٍ باشد يعنى بدون ستون‌هاى مرئى. در اين‌صورت فقط ستون مرئى نفى شده يعنى ستون‌هاى نامرئى از قبيل جاذبه و غيره هست (بنابر مفهوم مخالف).
در
تفسیر عیاشی ضمن خبرى از
حضرت رضا (علیه‌السّلام) نقل شده:
«فَثَمَ عَمَدٌ وَ لَكِنْ لَا تُرَى»، «در آنجا ستونهائى هست و ليكن ديده نمی‌شوند.»
ظاهرا مراد از آيه احتمال اول است و آن در اثبات
قدرت خدا قوي‌تر است. يعنى: مى‌بينيد كه آسمان‌ها را بى‌ستون بالا برده. و اين با
روایت فوق منافى نيست زيرا روايت ناظر بنامرئی‌هاست گرچه احتمال دوم را تأييد می‌كند.
(إِنَّها عَلَيْهِمْ مُؤْصَدَةٌ- فِي عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ) «
آتش بر آنها بسته شده در ستون‌هاى كشيده»
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «عماد»، ج۵، ص۴۱.
