• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عِماد (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





عِماد (به کسر عین) از قرآن کریم به معنای ستون و ابنيه رفيعه است.



عِماد به معنای ستون است.
ايضا به معنى ابنيه رفيعه آمده در اين صورت مفردش عماده است.
عماد به معنى ستون جمعش عَمدَ (بر وزن فَرَس و عُنُق) است ولى در قرآن بر وزن فَرَس آمده است‌.


به مواردی از عِماد که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - عِماد (آیه ۷ سوره فجر)

(أَ لَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعادٍ - إِرَمَ ذاتِ‌ الْعِمادِ - الَّتِي لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُها فِي الْبِلادِ)
(آيا نديدى پروردگارت با قوم «عاد» چه كرد؟! و با آن شهر با عظمت «ارَم». كه مانندش در شهرها آفريده نشده بود!)
احتمال قوى آن است كه «العِماد» در آیه به معنى كاخ‌هاى بلند است.


۲.۲ - عَمَدٍ (آیه ۲ سوره رعد)

(اللَّهُ الَّذِي رَفَعَ السَّماواتِ بِغَيْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَها)
(خدا همان كسى است كه آسمان‌ها را، بدون ستون‌هايى كه بتوانيد آنها را ببينيد، برافراشت.)


۲.۳ - عَمَدٍ (آیه ۱۰ سوره لقمان)

(خَلَقَ السَّماواتِ بِغَيْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَها)
يعنى: «آسمان‌ها را بى‌ستون بالا برد و آفريد»
ممكن است‌ (تَرَوْنَها) جمله مستقل باشد.
مى‌بينيد كه بى‌ستون‌اند و ممكن است قيد عَمَدٍ باشد يعنى بدون ستون‌هاى مرئى. در اين‌صورت فقط ستون مرئى نفى شده يعنى ستون‌هاى نامرئى از قبيل جاذبه و غيره هست (بنابر مفهوم مخالف).
در تفسیر عیاشی ضمن خبرى از حضرت رضا (علیه‌السّلام) نقل شده: «فَثَمَ‌ عَمَدٌ وَ لَكِنْ لَا تُرَى»، «در آنجا ستونهائى هست و ليكن ديده نمی‌شوند.»
ظاهرا مراد از آيه احتمال اول است و آن در اثبات قدرت خدا قوي‌تر است. يعنى: مى‌بينيد كه آسمان‌ها را بى‌ستون بالا برده. و اين با روایت فوق منافى نيست زيرا روايت ناظر بنامرئی‌هاست گرچه احتمال دوم را تأييد می‌كند.


۲.۴ - عَمَدٍ (آیه ۹ سوره همزه)

(إِنَّها عَلَيْهِمْ مُؤْصَدَةٌ- فِي‌ عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ)
«آتش بر آنها بسته شده در ستون‌هاى كشيده»



۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۴۱.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۵۸۵.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۳، ص۱۰۸.    
۴. جوهری، ابونصر، الصحاح، ج۲، ص۵۱۱.    
۵. فجر/سوره۸۹، آیه۶-۸.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۹۳.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۴۶۹.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۸۰.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۶۷.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۷۳۷.    
۱۱. رعد/سوره۱۳، آیه۲.    
۱۲. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۲۴۹.    
۱۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۱، ص۳۹۰.    
۱۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۱، ص۲۸۶.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۳، ص۷.    
۱۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۴۲۰.    
۱۷. لقمان/سوره۳۱، آیه۱۰.    
۱۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۳۱۵.    
۱۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۲۱۱.    
۲۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۹، ص۱۶۴.    
۲۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۴۹۱.    
۲۲. عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر العیّاشی‌، ج۲، ص۲۰۳.    
۲۳. همزه/سوره۱۰۴، آیه۸-۹.    
۲۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۶۱۸.    
۲۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۳۶۰.    
۲۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۲۷۲.    
۲۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۸۱۸.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «عماد»، ج۵، ص۴۱.    






جعبه ابزار