علامه طباطبایی در تفسیر المیزان میفرماید: منظور از صاحب قوم ثمود، همان شخصى است كه ناقه را كشت، و كلمه تعاطى كه مصدر فعل تعاطى است به معناى دست به كار شدن است. معناى آيه اين است كه: قوم ثمود قاتل ناقه را صدا زدند، پس او دست بكار شد، و ناقه را پى كرد و كشت.
