عَظیم (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عَظِيم (به فتح عین و کسر ظاء) از
واژگان قرآن کریم به معنای بزرگ است.
عَظِيم به معنای بزرگ است.
به مواردی از
عِظَیم که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(فَكانَ كُلُّ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظِيمِ) (و هر بخشى همچون كوه عظيمى شد.)
بزرگ محسوس است.
(وَ أُوتِيَتْ مِنْ كُلِّ شَيْ‌ءٍ وَ لَها عَرْشٌ عَظِيمٌ) (من زنى را ديدم كه بر آنان حكومت مى‌كند، و همه چيز به او داده شده، و به خصوص تخت سلطنتى بزرگى دارد.)
بزرگ محسوس است.
(وَ نَجَّيْناهُ وَ أَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ) (و او و خاندانش را از اندوه بزرگ رهايى بخشيديم.)
بزرگ معقول و معنوى است.
(وَ لَقَدْ آتَيْناكَ سَبْعاً مِنَ الْمَثانِي وَ الْقُرْآنَ الْعَظِيمَ) (ما به تو سوره حمد و قرآن عظيم داديم.)
بزرگ معقول و معنوى است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «عظیم»، ج۵، ص۱۷.
