• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

طَعْن (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





طَعْن (به فتح طاء و سکون عین) از واژگان نهج البلاغه به معنای زدن با نیزه است.
به طور استعاره در عیب‌گوئی و عیب گرفتن به کار می‌رود.
حضرت علی (علیه‌السلام) در مورد جنگ صفین و عثمان بن عفّان و... از این واژه استفاده نموده است.



طَعْن به معنای زدن با نیزه آمده است.
بطور استعاره در عیب‌گوئی و عیب‌گرفتن به کار می‌رود.


برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - طَعَنوا - نامه ۱ (خطاب به اهل بصره)

امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره عثمان بن عفّان به اهل بصره می‌نویسد:
«إِنَّ النّاسَ طَعَنوا عَلَيْهِ ... وَ كانَ مِنْ عائِشَةَ فيهِ فَلْتَةُ غَضَب، فَأُتيحَ لَهُ قَوْمٌ فَقَتَلوهُ.»
یعنی «مردم بر او خلاف‌هایش را عیب گرفتند.» معنی سخن در «تیح» گذشت.


۲.۲ - الطَّعْنِ - نامه ۱۶ (خطاب به یارانش)

در صفّین به یارانش فرمود:
«وَ اذْمُروا أَنْفُسَكُمْ عَلَى الطَّعْنِ الْدَّعْسيِّ.»
یعنی «خودتان را تشویق کنید بر نیزه‌زدن شدید.»

۲.۳ - طَعّانينَ - خطبه ۱۱۸ (مذمت یارانش)

«طاعن» طعنه‌زن و عیب‌جو و نیزه‌زن «طعّان» مبالغه آن است، در مذمت یارانش فرموده:
«طَعّانينَ عَيّابينَ، حَيّادينَ رَوّاغينَ.»
«طعنه‌زنان، عیب‌جویان. کنار شوندگان و فرار‌کنندگان هستید.»


این ماده چهارده بار در «نهج‌البلاغه» آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۶۷۶.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ط دارالقلم، ص۵۲۰.    
۳. طریحی نجفی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۶، ص۲۷۶.    
۴. سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص، نامه ۱.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۳، ص۳، نامه ۱.    
۶. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص، نامه ۱.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۵۶۵.    
۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۵۷۴.    
۹. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۵۷۵.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۹، ص۲۳.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۶، ص۲۰۳.    
۱۲. ابن ابی الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۱۴، ص۶.    
۱۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۶۰۰، نامه ۱۶.    
۱۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۳، ص۱۷، نامه ۱۶.    
۱۵. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص، نامه ۱۶.    
۱۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۵۸۵.    
۱۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۶۶۳.    
۱۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۶۶۵.    
۱۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۹، ص۲۰۱.    
۲۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۸، ص۲۲۲.    
۲۱. ابن ابی الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۱۵، ص۱۱۴.    
۲۲. سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۲۷۳، خطبه ۱۱۸.    
۲۳. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۱، ص۲۳۱، خطبه ۱۱۷.    
۲۴. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۷۶، خطبه ۱۱۹.    
۲۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۶۱.    
۲۶. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۲۰۰.    
۲۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۲۰۲.    
۲۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۵، ص۱۹۲.    
۲۹. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۸، ص۱۰۷.    
۳۰. ابن ابی الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۷، ص۲۸۶.    
۳۱. سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۲۸۲، خطبه ۱۲۴.    
۳۲. سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۴۵۲، خطبه ۱۹۲.    
۳۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۵۸۹، نامه ۷.    
۳۴. سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۸۱۳، حکمت ۱۴۲.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «طعن»، ج۲، ص۶۷۶.    






جعبه ابزار