• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

طعن (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: طعن (مفردات‌قرآن).

طَعْن (به فتح طاء و سکون عین) از واژگان نهج البلاغه به معنای زدن با نیزه است که به طور استعاره در عیب‌گوئی و عیب گرفتن به کار می‌رود. حضرت علی (علیه‌السلام) در مورد جنگ صفین و عثمان بن عفّان و... از این واژه استفاده نموده است.



طَعْن به معنای زدن با نیزه آمده است و بطور استعاره در عیب‌گوئی و عیب‌گرفتن به کار می‌رود.


امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره عثمان بن عفّان به اهل بصره می‌نویسد: «إِنَّ النَّاسَ طَعَنُوا عَلَيْهِ... وَكَانَ مِنْ عَائِشَةَ فِيهِ فَلْتَةُ غَضَب، فَأُتِيحَ لَهُ قَوْمٌ فَقَتَلُوهُ» یعنی مردم بر او خلاف‌هایش را عیب گرفتند. (شرح‌های خطبه: ) معنی سخن در «تیح» گذشت.
در صفّین به یارانش فرمود: «وَاذْمُرُوا أَنْفُسَكُمْ عَلَى الطَّعْنِ الْدَّعْسِيِّ» یعنی خودتان را تشویق کنید بر نیزه‌زدن شدید. (شرح‌های خطبه: )
«طاعن» طعنه‌زن و عیب‌جو و نیزه‌زن «طعّان» مبالغه آن است، در مذمت یارانش فرموده: «طَعَّانِينَ عَيَّابِينَ، حَيَّادِينَ رَوَّاغِينَ» طعنه‌زنان، عیب‌جویان. کنار شوندگان و فرار‌کنندگان هستید. (شرح‌های خطبه: )


این ماده چهارده بار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۶۷۶.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۶، ص۲۷۶.    
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص، نامه ۱.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۳، ص۳، نامه ۱.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص، نامه ۱.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۵۶۵.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۵۷۴.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۵۷۵.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۹، ص۲۳.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۶، ص۲۰۳.    
۱۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۴، ص۷.    
۱۲. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۶۰۰، نامه ۱۶.    
۱۳. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۳، ص۱۷، نامه ۱۶.    
۱۴. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص، نامه ۱۶.    
۱۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۵۸۵.    
۱۶. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۶۶۳.    
۱۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۶۶۵.    
۱۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۹، ص۲۰۱.    
۱۹. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۸، ص۲۲۲.    
۲۰. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۵، ص۱۱۴.    
۲۱. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۲۷۳، خطبه ۱۱۸.    
۲۲. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۱، ص۲۳۱، خطبه ۱۱۷.    
۲۳. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۷۶، خطبه ۱۱۹.    
۲۴. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۶۱.    
۲۵. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۲۰۰.    
۲۶. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۲۰۲.    
۲۷. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۵، ص۱۹۲.    
۲۸. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۸، ص۱۰۷.    
۲۹. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۷، ص۲۸۶.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «طعن»، ج۲، ص۶۷۶.    






جعبه ابزار