تقریباً همه مفسران اهل سنت (جز احکام القرآن شافعی و برخی معاصران)، آیاتاحکام قرآن را به ترتیب سوره‌ها بحث و تفسیر کرده‌اند؛ یعنی از نخستین سوره‌ای که آیه‌ای در احکام را در بر داشته، آغاز کرده و تا واپسین سوره ادامه داده‌اند.
هم‌چنین سیوطی در الاکلیل، ۱۰۹ سوره را مشتمل بر آیاتاحکام دانسته و آن‌ها را تفسیر کرده و جصاص از فاتحة الکتاب تا سوره فلق را تفسیر نموده است. وی فقط ۸۱ سوره را مشتمل بر آیاتاحکام می‌داند.
این در حالی است که کیاهرّاسی فقیه و مفسّر شافعی، از تفسیر «بسم الله الرحمن الرحیم» سپس سوره بقره آغاز کرده و تا سوره نصر ادامه داده و بیش از ۷۳ سوره را تفسیر نکرده است.
بر خلاف روش متداول میان اهل سنّت، در شیعه از آیاتالاحکام همواره به صورت موضوعی بحث می‌شده و تقسیم ابواب گوناگون فقه به چهار بخش اصلی عبادات، عقود، ایقاعات، احکام و سیاسات،
