• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شَفا (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





شَفا (به فتح شین) از واژگان نهج البلاغه به معنای کنار و حاشیه است.
حضرت علی (علیه‌السلام) درباره جهالت و راست‌گویی از این واژه استفاده نموده است.
این واژه دو بار در «نهج البلاغه» آمده است.




شَفا به معنای کنار و حاشیه آمده است. شفا البئر: کنار چاه»



برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:


۲.۱ - شَفا - خطبه ۱۰۵ (درباره جهالت)

امام علی (صلوات‌الله‌علیه) درباره جهالت فرموده است: «فَإِنَّ النّازِلَ بِهذا الْمَنْزِلِ نازِلٌ بِشَفا جُرُف هار، يَنْقُلُ الرَّدَى عَلَى ظَهْرِهِ مِنْ مَوْضِع إِلَى مَوْضَع»
«آن‌که در منزل جهالت نازل شده در کنار گودال ساقط شونده فرود آمده که چیزی پست و بی‌ارزش را در پشت خود از محلّی به محلّی حمل می‌کند.»


۲.۲ - شَفا - خطبه ۸۶ (درباره راست گویی و دروغ گویی)

امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره راست‌گو و دروغ‌گو فرموده است: «الصّادِقُ عَلَى شَفا مَنْجاة وَ كَرامَة، وَ الْكاذِبُ عَلَى شَرَفِ مَهْواة وَ مَهانَة»
«راست‌گو بر کنار محلّ نجات و بزرگواری است و دروغ‌گو بر اعلای پرتگاه و خواری است.»



این واژه دو بار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج ۲، ص ۶۰۶.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج ۱، ص ۲۴۷.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، دار القلم، ص ۴۵۹.    
۴. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص ۲۳۴، خطبه ۱۰۵.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج ۱، ص ۲۰۱، خطبه ۱۰۳.    
۶. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص ۱۵۲، خطبه ۱۰۵.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص ۲۲۳، خطبه ۱۰۵.    
۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج ۳، ص ۴۲.    
۹. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج ۳، ص ۴۸.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج ۴، ص ۴۵۹.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج ۷، ص ۲۴۸.    
۱۲. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج ۷، ص ۱۶۹.    
۱۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص ۱۶۹، خطبه ۸۶.    
۱۴. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج ۱، ص ۱۴۹، خطبه ۸۴.    
۱۵. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص ۱۱۷، خطبه ۸۶.    
۱۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص ۱۶۷، خطبه ۸۶.    
۱۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج ۲، ص ۵۹۶.    
۱۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج ۲، ص ۶۰۴.    
۱۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج ۳، ص ۵۳۶.    
۲۰. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج ۶، ص ۱۳۷.    
۲۱. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج ۶، ص ۳۵۶.    
۲۲. حسون، نهج البلاغه، ص۲۳۴، خطبه۱۰۵.    
۲۳. حسون، نهج البلاغه، ص۱۶۹، خطبه۸۶.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «شفا»، ج۲، ص۶۰۶.    






جعبه ابزار