• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سُویً (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





سُویً:(وَ لا أَنْتَ مَكاناً سُوىً‌)
«سُویً» به معنای يكسان، هموار و مساوى الطرفين است.
آیه درباره داستان موسی (علیه‌السلام) و فرعون است. فرعون به موسى مى‌گويد گمان نكن كه ما قادر نيستيم همانند اين سحرهاى تو بياوريم، يقينا بدان به همين زودى سحرى همانند آن براى تو خواهيم آورد و براى اين كه قاطعيت بيشترى نشان دهد، گفت: هم اكنون تاريخش را معين كن، بايد ميان ما و تو وعده‌اى باشد كه نه ما از آن تخلف كنيم و نه تو از آن، آن هم در مكانى كه نسبت به همگان يكسان باشد.
در تفسير (مَكٰاناً سُوىً) بعضى گفته‌اند: منظور آن بوده كه فاصله آن از ما و تو يكسان باشد و بعضى گفته‌اند فاصله‌اش نسبت به مردم شهر يكسان باشد، يعنى محلى درست در مركز شهر، و بعضى گفته‌اند منظور يک سرزمين مسطح است كه همگان برآن اشراف و عالى و دانى در آن يكسان باشد و مى‌توان همۀ اين معانى را در آن جمع دانست.



به موردی از کاربرد «سُویً» در قرآن، اشاره می‌شود:

۱.۱ - سُویً (آیه ۵۸ سوره طه)

(فَلَنَأْتِيَنَّكَ بِسِحْرٍ مِّثْلِهِ فَاجْعَلْ بَيْنَنا وَ بَيْنَكَ مَوْعِدًا لّا نُخْلِفُهُ نَحْنُ وَ لا أَنتَ مَكانًا سُوًى) «به یقین ما هم سحرى همانند آن براى تو خواهيم آورد! هم اكنون موعدى ميان ما و خودت قرار ده كه نه ما و نه تو، از آن تخلّف نكنيم؛ در مكانى كه نسبت به همه يكسان باشد.»

۱.۲ - سُویً در المیزان و مجمع‌البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرمایند: ظاهر خود آيه به شهادت آيه بعدى اين است كه موعد اسم زمان باشد و خلف وعده به معناى عمل نكردن به مقتضاى وعده است و مكان سوى - به ضم سين - به معناى مكانى است كه در وسط مسافت و يا در نقطه مسطح و بدون پستى و بلندى باشد.
راغب در مفردات آن را به معناى وسط گرفته و مى‌گويد: سواء و سوى و سوى - به ضمه و كسره سين - به معناى مساوى الطرفين است كه هم به طور وصف استعمال مى‌شود، و هم ظرف، و اصل آن مصدر است‌. معناى آيه اين است كه سوگند مى‌خورم كه سحرى در مقابل سحرت بياورم كه حجت تو را قطع و اراده‌ات را ابطال كند، حال بين ما و خودت روزى را در مكانى وعده بگذار كه نه ما تخلف كنيم و نه تو و يا مكانى معين كن كه بين ما و شما وسط باشد و يا مكانى تخت و مسطح باشد.

۱. طه/سوره۲۰، آیه۵۸.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۴۰.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۲۳۴.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۲۲۹-۲۳۰.    
۵. طه/سوره۲۰، آیه۵۸.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۱۵.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۲۴۰.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۴، ص۱۷۲.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۴۰.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۲۹.    



شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «سوی»، ج۲، ص ۴۴۶.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره طه | لغات قرآن




جعبه ابزار