• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سَلْک (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





سَلْک (به فتح سین و سکون لام) از واژگان قرآن کریم به معنای داخل شدن و داخل کردن است.



سَلْک به معنای داخل شدن و داخل كردن است. چنانكه در اقرب و مفردات و قاموس آمده است.
[۴] شرتونی، سعید، اقرب الموارد.
اسلاک نيز به معنى داخل كردن است‌.


(الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْداً وَ سَلَكَ‌ لَكُمْ فِيها سُبُلًا ...) «خدائی كه زمین را براى شما گسترده و در آن براى شما راه‌هائى داخل كرده و قرار داده است...»
(ما سَلَكَكُمْ‌ فِي سَقَرَ) «چه چيز شما را داخل جهنّم كرد.»
(كَذلِكَ‌ سَلَكْناهُ‌ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ) «اين چنين قرآن را به قلوب گناهكاران وارد كرديم.» در اين آيات سلک به معنى وارد كردن است.
(ثُمَّ كُلِي مِنْ كُلِّ الثَّمَراتِ‌ فَاسْلُكِي‌ سُبُلَ رَبِّكِ ذُلُلًا ...) سلک در اينجا به معنى دخول است يعنى «اى زنبور عسل سپس از تمام میوه‌ها بخور و به آسانى به راه پروردگارت داخل شو. و عسل بساز....»
(أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَسَلَكَهُ‌ يَنابِيعَ فِي الْأَرْضِ ...) ممكن است‌ «يَنابِيعَ» مفعول دوم سلک باشد راغب تعديه به دو مفعول را از بعضى نقل می‌كند و شايد در آن «فى» مقدّر باشد يعنى «خدا از آسمان آبى نازل كرد و آن را در چشمه‌هاى زمين وارد نمود....»
همچنين است‌ (وَ مَنْ يُعْرِضْ عَنْ ذِكْرِ رَبِّهِ‌ يَسْلُكْهُ‌ عَذاباً صَعَداً) (و هركس از ياد پروردگارش روى گرداند، او را به عذاب فزاينده‌اى گرفتار مى‌سازد!)


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۲۹۴.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۲۱.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۲۷۱.    
۴. شرتونی، سعید، اقرب الموارد.
۵. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۲۱.    
۶. فیروزآبادی، محمد بن یعقوب، القاموس المحیط، ص۹۴۳.    
۷. طه/سوره۲۰، آیه۵۳.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۱۷۱.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۲۳۷.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۲۳.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۳۶.    
۱۲. مدثر/سوره۷۴، آیه۴۲.    
۱۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۹۶.    
۱۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۱۵۲.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۹۱.    
۱۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۸۳.    
۱۷. شعراء/سوره۲۶، آیه۲۰۰.    
۱۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۳۲۲.    
۱۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۴۵۶.    
۲۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۲۰.    
۲۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۶۲.    
۲۲. نحل/سوره۱۶، آیه۶۹.    
۲۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۲، ص۲۹۳.    
۲۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۲، ص۴۲۴.    
۲۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۵۷۳.    
۲۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۴، ص۹.    
۲۷. زمر/سوره۳۹، آیه۲۱.    
۲۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۲۵۴.    
۲۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۳۸۶.    
۳۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۷۷۲.    
۳۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۱۶۵.    
۳۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۲۱.    
۳۳. جن/سوره۷۲، آیه۱۷.    
۳۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۷۳.    
۳۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۴۶.    
۳۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۷۱.    
۳۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۶۰.    
۳۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۳۸۵.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «سلک»، ج۳، ص۲۹۴.    






جعبه ابزار