راه رفتن دو اطلاق دارد: یکى پیمودن راهى، قطع نظر از چگونگى آن به صورت پیاده یا سواره و دیگرى، قدم زدن و پیاده روى؛ مقابل سواره پیمودن آن.مراد از راه رفتن در این مقاله، معناى نخست است.
خواندن نمازهای مستحب در حال حرکت مطلقا صحیح است و روبه سمت قبله کردن، هرچند با امکان آن، لازم نیست. البته برخى، جواز خواندن نافله را در حال حرکت، به سفر اختصاص داده اند؛ هرچند مشهور میان سفر و حضر تفاوت قائل نشدهاند.