دامان
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
دامان یعنی دامن که از آن به مناسبت در باب
صلات و نکاح نام برده اند.
مستحب است نگاه نمازگزار در
تشهد و بین دو
سجده به دامانش باشد.
بهاینترتیب که «دستها را بر رانها بگذارد
و انگشتها را به یکدیگر بچسباند
و به دامان خود نگاه کند
و بعد از تمام شدن
تشهد بگوید: «وتَقَبَّلْ شَفاعَتَهُ وَارْفَعْ دَرَجَتَهُ».
بوسیدن و نشاندن دختر بچه شش ساله بر دامن توسط
نامحرم بدون
شهوت مکروه است.
برخى معاصران
ترک آن را بنابر
احتیاط لازم دانسته اند.
امام خمینی دراینرابطه مینویسد: برای
مرد جایز است که به دختربچه مادامیکه
بالغ نشده نگاه کند، درصورتیکه در آن
تلذذ و شهوت نباشد؛ البته احتیاط (مستحب)
و اولی این است که به جاهایی که عادت بر پوشاندن آنها با لباسهای متعارف، جاری نمیباشد اکتفا نماید مانند صورت
و دستها تا مچ
و موی سر
و دو ذراع
و دو پا، نه مثل ران
و کپل
و کمر
و سینه
و پستان
و سزاوار نیست که احتیاط در آنها ترک شود.
و احتیاط (واجب) آن است که درصورتیکه به شش
سال رسیده باشد او را نبوسد
و در دامن خود قرار ندهد.
قبض در
هبه مانند قبض در
بیع است
و آن در
غیرمنقول مانند خانه
و باغ، تخلیه آن است، به اینکه دست از آن بردارد
و آنچه را منافی با قبض است از آن برطرف کند بهطوریکه تحت استیلای او درآید.
و در
منقول، استیلا
و استقلال پیداکردن بر آن بهوسیله دست، یا بهوسیله چیزی که به منزله آن است؛ مانند اینکه مثلاً در دامن او بگذارد.
•
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۳، ص۵۷۵-۵۷۶. •
ساعدی، محمد، (مدرس حوزه و پژوهشگر) ،
موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی