حضور چهل مؤمن در کنار جنازهمیت و گفتن این کلمات: «أللَّهُمَّ إنا لانَعْلَمُ مِنْهُ إلاخَیْراً وَأنْتَ أعْلَمُ بِهِ مِنّا؛ خدا یا ما جز خیر از او ندیدیم و تو، به او داناتر از مایی» مستحب است.
هرگاه کسی مالی را در راه خدا، راه ثواب و راه خیروقف کند- چون هر سه عنوان دارای یک معنایند- می‌تواند آن را در همه راههای نیک و پسندیده، مانند صدقه دادن به فقرا، دستگیری نیازمندان، ساختن مسجد، مدرسه و پل صرف کند؛ لیکن برخی قدما گفته اند: درآمد وقف به سه بخش تقسیم می‌شود: سبیل اللَّه، سبیل الثواب و سبیل الخیر، اوّلی صرف مجاهدان و حج و عمره، دومی صرف فقرا و مساکین و سومی صرف مستحقان زکات می‌شود.
کسی که نذر کرده مالی را در راه خیر صدقه دهد، می‌تواند آن را به فقرای مؤمن صدقه بدهد یا در راه حج، زیارتمشاهد مشرفه و سایر مصالح مسلمانان هزینه کند؛ لیکن برخی قدما خیر را به فقرا و مساکین و ابن سبیل و بدهکارانی که بدهی شان به جهت نیازمندیهای زندگی است و بردگان مُکاتَب اختصاص داده اند.
