حکمت ۴۰۱ نهج البلاغه

«لَا تَجْعَلَنَّ ذَرَبَ لِسَانِکَ عَلَى مَنْ أَنْطَقَکَ، وَ بَلاَغَةَ قَوْلِکَ عَلَى مَنْ سَدَّدَکَ.»
تیزی‌ زبانت را علیه کسی‌ که سخن به تو آموخت، و بلاغت گفتارت را بر ضدّ کسی‌ که گفتارت را به صواب آورد به کار مگیر.