حکمت ۴۰۱ نهج البلاغه

«لاَ تَجْعَلَنَّ ذَرَبَ لِسَانِكَ عَلَى مَنْ أَنْطَقَكَ، وَ بَلاَغَةَ قَوْلِكَ عَلَى مَنْ سَدَّدَكَ.»
تیزی‌ زبانت را علیه کسی‌ که سخن به تو آموخت، و بلاغت گفتارت را بر ضدّ کسی‌ که گفتارت را به صواب آورد به کار مگیر.