حَصید (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حَصید (به فتح حاء) از
واژگان نهجالبلاغه، به معنای درو شده است.
حَصید به معنای درو شده است.
به برخی از مواردی که در
نهجالبلاغه به کار رفته است، اشاره میشود:
امام علی (علیهالسّلام) در رابطه با
معاویه فرموده:
«سَأَجْهَدُ فِي أَنْ أُطَهِّرَ الاَْرضَ مِنْ هذَا الشَّخْصِ الْمَعْكُوسِ، وَالْجِسْمِ الْمَرْكُوسِ حَتَّى تَخْرُجَ الْمَدَرَةُ مِنْ بَيْنِ حَبِّ الْحَصِيدِ» (و بهزودى تلاش خواهم كرد كه
زمین را از اين شخص وارونه! و اين
جسم كجانديش (معاويه) پاک سازم، تا
سنگ و شن از ميان دانهها خارج شود)
(شرحهای نامه:
) که در
گذشت.
حضرت در رابطه با
خداوند نیز فرموده:
«فَتَجَلَّى سُبْحَانَهُ لَهُمْ فِي كِتَابِهِ مِنْ غَيْرِ أَنْ يَكُونُوا رَأَوْهُ ... مَحَقَ مَنْ مَحَقَ بِالْمَثُلاَتِ وَاحْتَصَدَ مَنِ احْتَصَدَ بِالنَّقِمَاتِ» «خداوند در
قرآن خود به
بندگان متجلی شد بی آنکه او را ببینند...
هلاک کرد کسانی را که هلاک کرد با بلاهایی شبیه هم و درو کرد آنان را که درو کرد با
نقمات خویش»
(شرحهای خطبه:
)
قرشی بنابی، سید علی اکبر، مفردات نهجالبلاغه، برگرفته از مقاله «حصید»، ج۱، ص۲۸۱.