• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حَثّ (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: حَثّ (قاموس قرآن (جلد ۲))
مقالات مرتبط: حَثِیثاً (لغات‌قرآن)، حَثّ (مفردات‌نهج‌البلاغه)، حث.


حَثَث (به فتح حاء و ثاء) یا حَثّ از واژگان قرآن کریم به معنای وادار کردن و ترغیب است.
در معنای سریع نیز به‌کار رفته است.
این کلمه فقط یک‌بار در قرآن کریم آمده است.


حَثَث
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۱۰۳.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۲۱۸.    
[۳] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۲، ص۲۴۴.    
حثیث و حثوث به معنی سریع است.

به موردی از حَثَث که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - حَثِیثاً (آیه ۵۴ سوره اعراف)

(یُغْشِی اللَّیْلَ النَّهارَ یَطْلُبُهُ‌ حَثِیثاً)
[۴] اعراف/سوره۷، آیه۵۴.    

«شب را بر روز می‌پوشاند و شب روز را به سرعت می‌طلبد.»
[۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۸، ص۱۸۷.    
[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۸، ص۱۵۰.    
[۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۹، ص۱۳۱.    
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۶۶۰.    

اصل آن به معنی وادار کردن و ترغیب است.


به موردی که در نهج البلاغه به کار رفته است، اشاره می‌شود:

۳.۱ - خطبه ۹۷

امام علی (صلوات‌الله‌علیه) می‌فرماید: «وَ طَالِبٌ‌ حَثِیثٌ‌ مِنَ الْمَوْتِ یَحْدُوهُ»
[۹] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۲۲، خطبه ۶۳.    
[۱۰] عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ص۱۹۲، خطبه ۹۷.    
[۱۱] صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۴۴، خطبه ۹۹.    


این کلمه فقط یک‌بار در قرآن آمده است.
[۱۲] اعراف/سوره۷، آیه۵۴.    


۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۱۰۳.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۲۱۸.    
۳. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۲، ص۲۴۴.    
۴. ↑ اعراف/سوره۷، آیه۵۴.    
۵. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۸، ص۱۸۷.    
۶. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۸، ص۱۵۰.    
۷. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۹، ص۱۳۱.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۶۶۰.    
۹. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۲۲، خطبه ۶۳.    
۱۰. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ص۱۹۲، خطبه ۹۷.    
۱۱. ↑ صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۴۴، خطبه ۹۹.    
۱۲. ↑ اعراف/سوره۷، آیه۵۴.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «حثث»، ج۲، ص۱۰۳.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان خطبه 97 نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان سوره اعراف
جعبه ابزار