• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تَنادَوْا (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مرجع: تَنادَوْا (لغات‌قرآن)
مقالات مرتبط: نداء (مفردات‌قرآن)، نداء (مفردات‌نهج‌البلاغه)، نداء.


تَنَادَوْا: (فَتَنَادَوْا مُصْبِحینَ)
[۱] قلم/سوره۶۸، آیه۲۱.    

بر اساس گفته «راغب» در «مفردات» «تَنَادَوْا» از «نداء»
[۲] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۷۹۷.    
[۳] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۴۱۱.    
گرفته می‌شود، و «نداء» در اصل از «ندی‌» (بر وزن عنا) به معنای رطوبت است، زیرا معروف است کسانی که دهانشان رطوبت کافی دارد به راحتی سخن می‌گویند، و کلامی فصیح (و صدایی رسا) دارند.
[۴] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۴، ص۴۰۲.    



(فَتَنَادَوا مُصْبِحِينَ)
[۵] قلم/سوره۶۸، آیه۲۱.    
(صبحگاهان يكديگر را صدا زدند.)
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۶۵.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه تنادى كه مصدر فعل تنادوا است به معناى ندا كردن يكديگر است، اين‌ او را ندا كند و او اين را.
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۶۲۵.    
[۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۳۷۴.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۲۲۸.    
[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۰۶.    
)

۱. ↑ قلم/سوره۶۸، آیه۲۱.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۷۹۷.    
۳. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۴۱۱.    
۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۴، ص۴۰۲.    
۵. ↑ قلم/سوره۶۸، آیه۲۱.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۶۵.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۶۲۵.    
۸. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۳۷۴.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۲۲۸.    
۱۰. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۰۶.    


• مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «تَنَادَوْا»، ص۱۴۳.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره قلم | لغات قرآن
جعبه ابزار