• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تَفَکُّه (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: تَفَکُّه (قاموس قرآن (جلد ۵))
مقالات مرتبط: تَفَکَّهُون (لغات‌قرآن)، فَکِه (مفردات‌نهج‌البلاغه)، تعجب، تمتع، ندامت.


تَفَكُّه (به فتح تاء و فاء و تشدید و ضم کاف) از واژگان قرآن کریم به معنای تعجّب، خوردن فاکهه، ندامت و تمتع است.


تَفَكُّه:
[۱] قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۲۰۱.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۴۴.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۳۵۶.    
به معنى خوردن فاکهه، ندامت، تمتع و تعجب آمده، چنانكه در قاموس و مصباح و اقرب است.
[۴] فیروزآبادی، قاموس المحیط، ج۴، ص۲۸۹.    
[۵] شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ذیل واژه «فاکهه».
[۶] فیومی، احمد بن محمد، مصباح المنیر، ص۴۸۰.    


به نظر نگارنده معنى تَفَكُّه در آيه، ذيل تعجّب است‌، (لَوْ نَشاءُ لَجَعَلْناهُ حُطاماً فَظَلْتُمْ‌ تَفَكَّهُونَ‌ • إِنَّا لَمُغْرَمُونَ‌)
[۷] واقعه/سوره۵۶، آیه۶۵-۶۶.    
يعنى: «اگر می‌خواستيم زرع را خشك می‌كرديم پس تعجب می‌كرديد و می‌گفتيد: ما غرامت زدگانيم».
طبرسی نيز آن را از عطاء و کلبی و مقاتل نقل كرده است.
[۸] طبرسی، مجمع البیان، ج۹، ص۳۳۷.    
[۹] مقاتل بن سلیمان، تفسیر مقاتل، ج۳، ص۳۱۶.    
[۱۰] کلبی، ابن جزی، تفسیر ابن جزی، ج۲، ص۳۳۸.    


۱. ↑ قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۲۰۱.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۴۴.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۳۵۶.    
۴. ↑ فیروزآبادی، قاموس المحیط، ج۴، ص۲۸۹.    
۵. ↑ شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ذیل واژه «فاکهه».
۶. ↑ فیومی، احمد بن محمد، مصباح المنیر، ص۴۸۰.    
۷. ↑ واقعه/سوره۵۶، آیه۶۵-۶۶.    
۸. ↑ طبرسی، مجمع البیان، ج۹، ص۳۳۷.    
۹. ↑ مقاتل بن سلیمان، تفسیر مقاتل، ج۳، ص۳۱۶.    
۱۰. ↑ کلبی، ابن جزی، تفسیر ابن جزی، ج۲، ص۳۳۸.    


قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "فاکهه"، ج۵، ص۲۰۱.    


رده‌های این صفحه : تعجب | مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان اخلاقی قرآن | واژه شناسی واژگان سوره واقعه
جعبه ابزار