• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بَتْل (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





بَتْل (به فتح باء و سکون تاء) از واژگان قرآن کریم به معنای بریدن و اخلاص است.



بَتْل به معنای بریدن و اخلاص است.
در قاموس گوید: بَتُولٌ‌ صفت فاطمه (علیه‌السّلام) سیده زنان جهان است، زیرا از زنان زمان خود و زنان امّت، در فضل، دین، حسب بریده و ممتاز بود.


به موردی از بَتْل که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - تَبَتَّلْ‌ (آیه ۸ سوره مزمل)

(وَ اذْکُرِ اسْمَ رَبِّکَ وَ تَبَتَّلْ‌ اِلَیْهِ‌ تَبْتِیلًا)
«نام پروردگارت را یاد کن و به سوی او اخلاص کن اخلاص کامل.»
منظور بریدن از هوای نفس و خود را به خدا مخصوص کردن است، گویند: فلانی از همه بریده و به فلانی پیوسته است.
در نهایه و مفردات هست‌ که رسول خدا (صلّی‌اللَّه‌علیه‌و‌آله) فرمود: «لَا رَهْبَانِیَّةَ وَ لَا تَبَتُّلَ‌ فِی الْاِسْلَامِ» یعنی: «در اسلام رهبانیت و بریدن از نکاح نیست.»



۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۱۵۸.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۰۷.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۵، ص۳۱۶.    
۴. فیروز آبادی، مجدالدین، قاموس المحیط، ج۳، ص۳۳۲.    
۵. مزمل/سوره۷۳، آیه۸.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۱۰۱.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۶۵.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۲۴.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۷۱.    
۱۰. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۰۷.    
۱۱. ابن اثیر، مجدالدین، النهایة فی غریب الحدیث و الاثر، ج۱، ص۹۴.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «بتل»، ج۱، ص۱۶۰.    






جعبه ابزار